Aqua, Ağva ve ...

“Evet” dedikten sonra, soyunma odasında üstümüzü aceleyle değiştirip, Üsküdar’dan otobüse binip gitmiştik Ağva’ya, daha önce gidip de kalamadığımız o cennet mekana.

Suyun, yaprağın, rengin, havanın her çeşidi vardı orda.

El Rio’da bi biz, bir şömine, bi şarap, bi keyif, bi sevme, bi ..

Ertesi gün kahvaltıdan sonra, ağaçlar yanımızda yol aldık o küçük, şirin çarşısına.

Kimseler yok; bi biz, bi su, bi çay, bi balıkçılar, bi ağlar, bi balıklar, bi kediler, bi köpekler…

Köpeker dedim ya, biri Aqua; biz koyduk bu adı ona. Ne güzeldi Aqua, ne güzel bakıyordu, sanki her şeyi anlıyordu, seni, beni, bizi, hayatı, sevmeyi…

Çocukluğumdan bilirdim; size kendine sevdiren köpek, ya da kedi, potansiyel takipçinizdi. Ben büyümüş ve öğrenmiştim “size yapılan her sevgi gösterisine güvenmemeyi”. Aqua’da bunu bilmeliydi, O her şeyi bilmiyor muydu?

Bilmiyormuş.

Biz önde, o arkada. “Aqua yol uzak, gelme, gelip de dönemezsen, giderken …”

Hayır dinlemiyor, takip ediyor; tekrar çocukluğum geliyor aklıma. Sevmeyecektin, sevsen de göstermeyecektin.

“Gelme Aqua, dön artık!”

Yol uzun dedim, di mi? hem Aqua’ya hem size.

Köpek milleti pek sınır bilir, istemez yabancı kendi muhitinde, işte, orda bi tane, pusuda, bi şey yapma Aqua’ya yapma…Aqua sakin, çıkıyor bu savaştan da.

O uzun yolu tamamlıyoruz biz önde Aqua arkada, Aqua önde biz ardında… ve gelmişiz işte El Rio’ya. El Rio’nun köpek ailesi, bakıyorlar yanımızda Aqua, hepsi bir olup, savunuyorlar vatanlarını, çıkartıyorlar düşmanı dışarı.

Sevgimiz gösteri değildi, gerçekti ama yetmedi, toprak bizim değildi ki..

Gidiyoruz El Rio’nun hizmette kusur etmeyen kahramanına, anlatıyoruz Aqua’yı… bizde araba yok da götürebilir miyiz sizle onu vatanına? Ses yok, bişeycik olmazmış canım ona, gidermiş bizsiz de, bakarmış kendi çaresine.

Affet Aqua…

Gece uzun, uyku kaçmış, Aqua acaba ne yaptı, bize küsmekten başka…

Güneş doğdu, nihayet sabah oldu, hemen kahvaltı sonra doğru yola, Aqua’yı bulmaya…

İşte orda, onu bulduğumuz ağların, suyun hemen yanında. Çok şükür gelmiş. Sesleniyoruz “Aqua!”; gidiyoruz yanına, bi bakıyor sonra çeviriyor kafasını yana.

Utanıyoruz, haklısın, sen haklısın Aqua. Sevmek o kadar ucuz değil…

Aquasız geçiriyoruz zamanın kalanını, dolanıyoruz orada, burada; gidiyoruz suyun deniz olanına, iskeleye, rüzgara, dalgaya…

Bakıyoruz bir çift geçiyor uzakda, arkalarında Aqua… Uslanmıyor, sevginin peşinde hala...