Arama beni, sendeyim…

Özlenensin. Uykularımı kaçıran korkularımsın sen. Korun içinde ayazımsın. İtiraf etmeden yuttuğum kelimelerim, kurup kurup yıktığım kağıttan kulelerimin yegane sebebisin. Özenerek yarattığım görkemli şatomun içindeki hükümdarımsın. Hükmümsün. Kararımsın. Tercihimsin. Kararsızlığım, kaygılarım, yaşadığımı hissettiren nefesimsin.

 

Yarınıma dair kurduğum cümlelerin öznesi, bugünümü keyiflendiren gülümsemenin sebebi, aklımı meşgul eden en önemli keşfimsin. Oturduğun yerden kalkınca, omuzundan yeniden yerine zorla oturtulmak gibi seni yaşamak. Tam hedef koyup adım atacakken, bacağından bağlı olduğunu bilmek seninle olmak. İpi koparmaktan son anda vazgeçmelerle geçiyor günlerim.

 

Kaçtıkça sana çekiliyorum cümlemi sayılamayacak kadar çok telaffuz ettiğim dönemimde salatanatsız saltanat içerisindeyim. Sonsuz olmak için uçurumun kenarında beklerken, ayağıma bağladığım taşsın. Sarayın soytarısından beter, hizmetkarından yorgun, sultanların gelecek kaygılarından daha çok üzücü bir hayatı yaşıyorum senden yapılma görkemli hayat evimde. Evim sensin, huzurun adı sen. Huzursuzlukların sebebi de sensin.

 

Sana ayna tutmaya çalışırken kendi aynama bakmayı unuttum. Sen güldükçe güler, sen diledikçe sen de olurum. Sen bende yaşamaya başladığın andan beri, ben kendimde değilim sevgili. Sevgili denilemeyen sevdiğimsin. Aşk denilemeyen aşksın. Canımsın, tatlımsın ama bilmediğin bir varlıksın bana karışan. Kabul etmediğin bir tanımsın. soluksuz izlediğim hiçliğimde bana hayat katansın. Bu dünyada mutlu olduğunuz anlar nedir diye sorsalar, cevabın sebebisin işte.

 

Ellerin, yüzünün en görkemli hazinesi gözlerin, ruhundan içeri almayı başaran kolların, hiçliğimi tattıran teninin esiriyim. Esaretinden bu denli mutlu olan kölenin yaşamadığı bir dünya benimkisi. Sakın beni azad etme. Vazgeçme. İstediğin gibi tanımla ama seni alıp gitme.

 

Sırtıma dokunan göğsünde saklanan eşsiz ruhuna sar beni. Ne senden öncesi gelsin zihnin dehlizlerinden önüme, ne de senden sonrasına dair umutlar. Seninle dondurmalı zamanı. Bu bir ömür beni hayatta tutar. Ruhunun kapısının önünde esir kalan ruhumu şereflendir.

 

Kapını sonsuza değin kapama yüzüme yar…