Arkadaşımla siyaset açılmışken

      Arkadaşla konuşuyorken laf açıldı ve ben böyleyim yani tartışırım.

Ben sana birşey söyliyim mi? Bu ülkede inançlı insanlar var. İnançları kimsenin ölmedi ve inançsız bir ülke olmaz. İnançsız insan kurumuş yaprak gibidir. Her günü öyle böyle geçer, hiç birşeyden bi gün bile zevk alamaz. Aldığı zevkte yarına, öbürkü güne kalmaz. Bu yüzden insanlar islama ve müslümanlığa önem veriyor. Bizim istediğimiz şey ( farzı misal bizim toplumumuzun) batının yörüngesinde dolaşmak ve de bu bizim ülkemizde etik değil. İnançlarını kaybettikleri için millet, toplum, bu yüzden Akp kazanmaya devam edecek. İnsanların istediği şey huzur, barış, kardeşlik ve dinlerini de özgürce yaşamak istiyorlar. Kapalılığına karışıyorlar v.s.. Onlar senin kısa eteğine, anana- babana karşı gelmene, bilmem neyine karışmışmıyor. Herkes kendi suyuyla aşını pişiriyor. Çoğu insanlar kapalı, inançlı diye yobaz oluyor. Seninde istediğin özgürlük, onlarında. Tek fark sen batının medeniyetini benimsemişsin onlarsa, kendi dininin gereğini yapıyorlar. Tek sorun batının hakimiyeti altına girmeyi istememek. Batının bize getirisinden çok götürüsü de oldu. İnsanlık konusunda, çoğu yabancı ülke bizden daha insan ve biz batının sadece kuklasıyız aslında. Başka birşey değiliz. Biz pionuz onlarsa, her zaman Krallar. Biz ne kadar şah desekte, onlar bi yer bulup kaçabilir ve biz her zaman böyle mat olmaya mecburuz.

O gezi diyordu gezi parkı, bense aslında kardeşlik diyorum. Ne olursan, kim olursan ol özgürce ve kardeşçe yaşamak. Başkalarının yüzünden ülkende iç şavaş çıkarmadan. İnsanca ve insan olarak. Paylaşarak, sevgiyi ve bir parça ekmeği. Bölmeden kendimizi, ayırt etmeden kürdü, çerkezi, lazı, soylusu, zengini, fakiri demeden yaşamak...