Artık ölsem de gam yemezsin, biliyorum!

Sen var ya sen: Dünyanın senin etrafında döndüğünü sanıyorsun. Her zaman kendin kazanmak istiyor, yenilgiyi kabullenemiyorsun. Sevmek, senin dünyanda bir hiçten ibaret. Dostluk, kardeşlik ve daha bir sürü insani değerler... İşine gelene -doğru, gelmeyene -eğri diyorsun. Her zaman, adımların sana doğru atılmasını istiyor ama sen hiçbir zaman adım atmayı düşünmüyorsun.

Ben hep seninle mücadele ettim. Senin bu insafsızlığını bertaraf edip, belki vicdanlı olursun diye uğraştım. Ama kıskançlık senin aklını ve yüreğini bürümüş. Yoksa hiçkimse bu kadar uzun süre ayrı kalmaz, biliyorum. Hiç kimse böyle vicdansız olmaz, olamaz. Aramızdaki kavgaların ve tüm didişmelerin sebebi senden ve senin alayışsızlığından kaynaklanıyor. Hep senin o, eşi benzeri bulunmaz, vicdanla alakası olmayan fikir ve düşüncelerin yüzünden yıllarımızı harcadık. Sen ve ben hep kötülükleri kurcaladık.

Bir adım gelmedin ki bana, seni seveyim. Bir gün sevmedin ki beni, seni sayayım. Ben her zaman bugünü bekledim. Tüm korkuların bugün biteceğini, bugün her şeyin yüz seksen derece dönüş yaparak iyiye yöneleceğini umut ettim. Ama sen daha da kötüleşmissin. Yazık; çok yazık. İnsanlığına yazık.

Kalbin daha da katılaşmış. Bana olmayan vicdan ve sevgi ellere varken, ben nasıl senin yaptıklarını kabul edebilirim. Ben nasıl senin vicdansızlığını hoşgörebilir ve sana nasıl katlanabilirim.

Hadi git şimdi. Ortaklarınla sarmaş dolaş ol. Onlarla gül, onlarla eğlen. Düğün dernek kur, halaylar çek. Bırak sen beni, ben olmasam da olur. Ölenlerin arasına çoktan kattın sen beni... Artık ölsem de gam yemezsin, biliyorum. Ardımdan ağlamaz, üzülmezsin. Bu kadar vicdansızsın ya, hırs ve kin gözünü bu kadar bürümüş ya; işte arkamdan ağlamayacağını oradan biliyorum.

Hadi git şimdi. Ortaklarınla sarmaş dolaş ol. Onlarla gül, onlarla eğlen. Düğün dernek kur, halaylar çek. Bırak sen beni, ben olmasam da olur. Sana oyuncu lazım boşver sen beni. Ölenlerin arasına çoktan kattın sen beni.