Asıl sen üşüyorsun

asıl sen üşüyorsun

gözümün içine bakıyordun

haylaz bir şeyler kıvranıyorken ömrümün iliklerinde

gecenin elini uzattığı yıldız oluyordun

/yıldızlar, gecenin siyah ceketindeki rozetlerdir

iğneler giyenin karanlığını/

paltomun düğmelerini ilikliyordun

ısınayım diye

zaten sıcaktı bana bütün sonbahar

üşüme sevgilim, ellerim örterken tenini

baksana! nefesimin buğusundan bir banyo hazırladım sana

yüzünde gülen bir çocuk şimdi

yaramazlıklar düşünüyor

sımsıcak ışıldıyorsun

artık her kar toplayışında üstümüzdeki bulutlar

eldivenlerini arıyorsun

paltomun ilikleri sağlam oysa

asıl sen üşüyorsun....

25 mayıs 2005