Aşk imiş

"Yanmaktır, kavrulmaktır aşk. Küllerini rüzgârda savurmaktır. Etrafında dolanmak değil pervasızca ateşine dalmaktır; ötekinde erimek, sıcağında tükenmektir.

Kırılıp dağılmaktır aşk; “kalbinin tam ortasından”. Seni bir arada tutan ne varsa, neyin varsa birikmiş – dört bir yana saçmaktır.

Ve deli olmaktır.

Ve kudurmaktır.

Hesap kitabı unutmaktır; coşmak, çağlamaktır.

Vazgeçmektir aşk. Gördüğün tek rüyadan, elindeki tek dünyadan, sahibi olduğun tek sığınaktan vazgeçmektir. Çırılçıplak kalmaktır.

Boş kalmaktır aşk. Kimliksiz, egosuz, hiç kalmaktır. Ötekine sendeki boşluğu dileğince doldurması için teslim olmaktır.

Ve her şeyini kaybetmektir aşk.

…

Kaybederek kazanmaktır aşk. Hiçliğinde her şeyin tadına bakmak; bilmeyerek tüm sırlara ermektir. Yokluktan geçerek varlığa erişmektir.

Kendini sıfırlayarak ikiyi "bir" kılmaktır aşk...

Anlatılabilen aşk yoktur bu yüzden.

Kim, kime, neyi anlatacak ki?

Kusursuzluktur aşk… Tüm kusurlarından soyunmaktır.

Aşksızlıksa kusursuzluğundan gözü korkanın kusurudur.

Ve her ne var ise âlemde “aşksız” – kusurludur.

…

"Her ne var ise âlemde aşk imiş." ... Fuzuli