Aşk İyi ki Var

Demiş ya şair;
“kaldı işte; çayımız bardakta,
mutluluğumuz kursağımızda…”
Daha ne çaylar içecektik seninle
Elele tutuşup Beşiktaş sahilinde
Ne günbatımları izleyecektik.
Ve kokunu taşıyacaktı meltemler,
Görüşemediğimiz anlarda
yine seninle olmam için.
Hem daha…
 *

-Aşkım, yazın bitti mi?
-Bitiyor bir tanem, az kaldı.
-Çay ister misin çiçeğim?
Kadın kalemi bırakıp kağıdı buruşturdu ve çöpe attı. Koşarak sevdiği adamın boynuna sarıldı.
-Sonsuza kadar canımın içi, seninle sonsuza kadar çay içerim!
Gülüştüler… Yaşamın devam ettiğini hissettiren insanlar lazımdı insana. Onlar iyi ki var.
-Keşke atmasaydın aşkım, yaşanmışlık sonuçta.

Güzel kalpli insanların yaydığı huzur lazımdı insana. Onlar iyi ki var.

-Beraber yazarız ruhum. Zaten son cümlesi “benden başkası seni almaz” olmuştu.
-Almak? Hahaha o cümleyi yazmayalım aşkım, romantik türden çıkıp başka kategoriye girecek

Kalbini gören insanların sıcak nefesi lazımdı insana. Onlar iyi ki var.

Aşk iyi ki var.