Aşk nelerle çıkıp gelir?

Aşk bazen hiç beklemediğin bir anda gelir.

Kaybolduğunu sandığın bir kalabalığın içinde seni gören bir çift gözle çıkıp gelir. Fark edilmiş olmanın mutluluğuyla.

Kısacık bir telefon mesajıyla gelir.

Senin yerine yapılıvermiş küçücük bir şeyle gelir.

Bazen de küçük cümlelerin içine saklanarak gelir aşk.

Hiç umulmadık bir şekilde, pat diye çıkıp gelir.

Kalbin de, bedenin de hazırlıksızken gelir. Özensiz bir giysi vardır üzerinde ya da yağmurda ıslanmışsındır; tam da o gün garip bir tesadüf eseri tatlı bir tanışıklık yaşanır, sonra araya vakit girer, iş güç girer, dünya telaşı girer ama günün birinde başka bir yerde tekrar karşılaşırsınız. Belki sen hatırlamazsın ama o seni en çirkin halinle gördüğü halde unutmamıştır. Unutulmamış olmanın hazzıyla çıkıp gelir.

Bazen bir şarkıyla çıkar gelir.

Beklenmedik jestlerle ve ummadığın anda karşılaştığın şefkatle gelir.

İlle de bir beraberliğe dönüşmekte diretmeyerek gelir.

Bilirsin, sana ilgi duyan birisi vardır ama dile dökmemiştir bunu; ne zaman karşılaşsanız aynı utangaçlıkla minicik bir şey yapar ve sen de kabul edersin ve bu kabulleniş ona yeter, ama seni de mutlu eder. Her defasında ' vay be! Hala devam ediyor demek ki, ne güzel! ' dersin. Evet, aşk bazen de böyle gelir.

Olasılıklarla,

arzularla,

geçmişinden duyduğun utanç ve gururla,

yaralarınla ve gözyaşlarınla,

iyilikle ve kötülükle,

hayata ve aşka karşı yeniden duymaya başladığın o büyük inançla ya da engellerle ve imkansızlıklarla çıkıp gelir...