Aşk öykümüz

“Hiç bitmesin bu aşk öykümüz,

 

Aşk öykümüz hiç bitmesin!…”

 

Bir gün hayatla mücadele saflarında en sonlarda, en geri ücra köşelerde kalmıştım. Bu saflarımın çoğunu o gün kaybettiğim günlerden birisiydi…

 

Birbirinin devamı olan sanki aynı günlerin yoğunluğu gibi bana uzatılan her eli, her sevgiyi, beni kurtaracak, sevgime cevap verecek diye hiç geri çevirmezdim ve o eli sıkı sıkı tutardım. Elimi uzattığım o an sevgimizin yıkılacağını, kırılacağını biliyordum. Ancak ben bu yenilgiyi kabul etmeyen birisiydim. Bunu kabul etmeyen bir beynim ve kalbim vardı. Haksızlığı hiç çekemezdi… Sevmekten hiç yılmayan, korkmayan ve sevgisi için o yoldan dönmeyen bir yüreğim vardı. O vakit yüreğimin aşk zilleri çalıyordu ve sanki her ikisini de kaybediyordum/kaybedecek dereceye gelmiştim...

 

Ben kendimden, kendi benliğimden çıkıyor ne olduğunu anlamıyordum. O durumu fark edince bir şey yapamayacağımı anlamış, elimden bir şey gelmez diye aşkın acısıyla kaplumbağa gibi geri dönüp kendi kabuğuma çekilirdim. Sevgilinin, sevgisini görmeyince de zaten çekilip kabuğumdan hiç çıkmıyordum dışarı...

 

Zevklerimden, hayatımdan, aşktan, sevgiden, yoksun kalmış, hiçbir şeyi istemiyordum. Ne zaman? , Nasıl? Neyi beklediğim şeyi de bilmiyordum... Bitmek bilmeyen yolları, o sessiz geceleri, uyumadığım uykularımı, uyanmadığım sabahları, rahatımın kaçtığı günleri, geçen dakikalar saniyeleri kovalıyordu...

 

Artık her şeyden ümidimi kesmiştim… Bundan sonra hiçbir şeyin beni eski halime getireceği yoktu…

 

Geleceğe dair sevdiklerim, hayallerim, umutlarım, bir bir beni terk ediyordu... Terk edildiğim o gün / o günlerde sürpriz yaptın bana birden çıkıverdin benim karşıma…

 

O an yüreğim birden yerinden fırladı ve yeniden hayata dönmeye başladı. Hemen canlanıverdi.. ne yapacağımı nasıl davranacağımı anlayamadım. Her şeyi unutmuştum bir anda. Gülmeyen, gülümsemeyen bu yüzüm tekrar canlandı ve senin sesinden kalbime doğru yayılıverdi ve içimden dışıma doğru yani yüzüme yansıdı...

 

Benim kabuğum sanki bir ceviz kabuğu gibiydi, çekici vurunca hemen kırıldı, yerlere dağıldı, karanlıklar üzerime çöktü, umutlarım bir bir yeşermeye başladı içimde ve hemen orada yerini aldı.

 

Gecelerin bitmesini istemiyorum, gündüzler olmasın, güneş yeniden doğmasın, senden ayrı kalmayayım diye. Çünkü içimde bir sen varsın. Yüreğimde seni yaşamak ve yaşatmak istiyorum…

 

Sen benim içimde yaşadıkça çoğalacak, sevdikçe bitmeyecek bir gül gibisin. Seninle adeta aşkın sonsuzluğuna çıkacak gibiyim. Çıktığımız bu sonsuzluk yolunda kitabıma “Aşkımızın Öyküsünü” yazacağım.

 

Öykümüzde her zaman, her gün seni yeni keşfedeceğim yerlerin içerisinde bulacağım. Seni kaybetmekten, seni yalnız bırakmaktan hiç yılmayacağım, hep seni düşünüp seni yaşayacağım, aşkını ve sevgini öğrenmekten hiç bıkmayacağım.

 

Geceleri uyumak için başımın altına koyduğum yastık gibi, gözümü kaptım senin hayaline daldığımda yüreğim o an seninle huzur bulacak. Aylardır uyumadığım uykularımı bir anda seninle birlikte uyuyacağım. Yüreğimin çarpması artık son bulacak ve geçmeyen saatler geçecek artık. Güneşim, yıldızım, gecem ve gündüzüm sen olacaksın ve içimi de aşkınla dolduracaksın!..

 

Senden öncesi yüreğimde ne var ne yok hepsini hayat denizine boşalttım, yerinden söküp attım. Kimseye hiç kimselere bahsetmeye kıyamadığım aşkımı, al yerleştir sevgi dolu yüreğine…

 

Seninle doğmuş gibiyim ve seninle de bu hayatımı yeniden yaşıyor, yeniden güzel bir aşkı hissediyorum.

 

Bundan sonra her gün uyandığımda yeni bir güne değil de seninle olan mutluluğuma, sevincime, en önemlisi de aşkımıza uyanacağım. Her sabahın başlangıcında sevgi hücrelerimin yeniden canlanmasına,  doğmasına, yüreğimin kıpırdamasını heyecanla dinleyeceğim ve izleyeceğim.

 

Sen bana hayat veren bir çiçek gibi, şans oyunlarında kazandığım bir şans gibisin. Hayat bazen ya böyle şanslar sunar insana ya da bir ömür boyu şanssız olarak devam eder. Bu sunulan sevda ateşinin ve aşk öyküsünün değerini bilmek gerekir.

 

Ben hayatıma karar verdim aşk öykümün içinde sen yer alacaksın.

 

Sen benim yüreğimde bir öykü oldun yazılacak ama hiç sonu bitmeyecek bir öykü...

 

Yani bu “ AŞKIMIZIN ÖYKÜSÜ!..”

 

Aşkın Bir ömür sürmesi dileğiyle!..

 

[ YALÇIN SEVİM ]