Aşk Yolcusu Yalnız Kaldı

''Ne sözlerin tadı kaldı.
Ne şarkılar seni andı.
Bin teselli kar etmez.
Aşk yolcusu yalnız kaldı.''  

Başımı geriye atıp. Koltuğa yaslanıp derin derin nefes alıp kendime gelmeye çalıştım. Yerimden kalkıp mutfağa doğru yürüdüm. Bir iki yudum su içtim. Salona gelip, koltuğa iliştim. Ayaklarımı toplayıp, kollarımla sardım. Tos toparlak oldum. Gece yatmaz gibi bir ileri bir geri, saatlerce sallandım. Hala kalp atışlarımı duyuyordum. Uzun bir süre kendimi gelemedim.
Sonra uzun uzun düşündüm. Tek tek yaşadıklarımı hayal ettim.
Geçip giden o kırık, dökük, mutlu, mutsuz, yılları. Of.... dedim offfff... Bu kadar heyecanı, üzüntüyü ben neden yaşamıştım.  

Bu yanılmak beni kahretti. Elimi yüzümü yıkadım. Hayır hiç içim rahat değildi.
dakikalarca avuçlarımın içini alnıma vurdum. Neden...... Neden.... Nedenlere kılıf bulmaya çalıştım. Ama bulamadım. Yerimden kalktım terasa çıktım. Hava çok soğuktu. Kollarımı biririne bağladım. Ne kadar kaldım bilmiyorum. Ama aşağıya indiğimde tir tir titriyordum. Üşüyordum. Çaresiz, ezik, mahcup. Duvarlara kaydı gözüm 'bir sürü çift göz , ne oluyor ''diye bakıyor. Ben bu gece ölmek istedim .  

Şimdi bu satırlar sana gelince , madem öyle düşünüyordun, da neden yazdın , diyorsun değil mi? Nedenlerini de yazacağım. Akşam ekranı engellemiştim . Sabahleyin uzun süre ulaşamadın. Gözüm hep ekranda kaldı. Engelledim . Kapatacak mı? Diye. Sonra engeli kaldırdım. Hemen cevapladın .
İki satır yazı yazdım . ' 'Birkaç gün bana yazma. Daha ben size yazarım.''
Hani omuzlarımda çok yük vardır da sen altında ezilirsin de, indirince bir gerinir , bir kollarını hareketlendirir, rahatlarsın ya. Şimdi, ben öyleyim ; tuhaf bir rahatlık var ne çok gerilmişim. Baktım da hiç neden yokken neden kendimi üzüyorum.  

''Ne sözlerin tadı kaldı.  

Ne şarkılar seni andı.  

Bin teselli kar etmez.  

Aşk yolcusu yalnız kaldı.  

Sadece oku ve yazdıklarımı anlamaya çalış. İyi bir insansın. Ben seni hep öyle hatırlayacağım. Kırgın değilim. Yanlış da bulmuyorum. Sen haklısın da belki.....
Hani '' beni hiç mi? Sevmedin demiştin ? ya' ben de sana, bu öyle bir sevgi değil demiştim. Hatırladın mı ? Sen söylerken kalbim hiç hızlı atmadı. Ne oldu biliyor musun ? Yıllardır görmediğin, çok sevdiğin birisini görünce için sıcacık olur ya, işte öyle bir şey hissettim. Eski bir tanıdık gibi. Ne çok istemiştim dostum olmanı.
Dolu dolu sohbet etmeyi , eski anıları paylaşmayı, yaptığım, yapamadığım , yaşadığım, yaşayamadığım, mutlulukları, yanılgıları, hayatı, senin sıkıntılarını çocuklarını, çocuklarımı saatlerce konuşsaydık. Olmadı en acısı da sen sözünü tutamadın. Çok merak ettiğim '' değdi mi ? ''
Senin şöyle değişini duyuyorum. Ama. ... Olmaz .... olmaz sen bir söz vermiştin . Tutamadın. Ve olayları içinden çıkılmaz bir hale getirdin.
Senden ne savunma, ne de cevap istiyorum . Yalnız şunu düşün, yaşandı ve bitti.  

Bak hala aynı müzik çalıyor.
Satırların başındaki şarkı çalıyor  

Aşk yolcusu;  

Ne sözlerin tadı kaldı.
Ne şarkılar seni andı.
Bin teselli kar etmez.
Aşk yolucu yalnız kald ı .  

İşte bunun için en çok sana üzüldüm.....  

Geriye çok gerilere döndüm . Ben bu mektubu sana ne kadar önce yazmıştım . Hatırlayamadım. Ama, önce kim kimi bulmuştu. Onu da bilemedim. Nasıl dost olmuştuk. Bir onu hatırlıyorum. Adının ne olduğunu da bilmiyorum. Bilmiyorum . Nette konuşurken sordum . MSN de adın...... face de ki adın ..... Hangisi senin adın diye. Çok garip bir şey oldu. İksi de ben değilim dedi.  

Ben de ;
-Sen de mi ? Sanalsın. Dedim  

Yok ben ;
-gerçeğim dedi.

devamı var.