Aşkın adı ''Şahmeran''

Şahmeran, diğer bir adıyla Yemliha, Yılanların Şahı ve aşkın efsanedeki karşılığı… Anlatılırken tılsımlı ve yeni kalmayı başarmış eski bir hikâye…

Şahmeran; bugünkü Mersin (Tarsus) şehri civarında yerin yedi kat altında yaşayan yılanların güzel kraliçesinin ismiymiş. Yılan vücudunda insan başı taşırmış. Bu genç ve güzel kadın hiç yaşlanmaz, öldüğü zaman ruhu kızının vücudunda hayat bulurmuş…

Yine bu çevreye çok yakın bir köyde yiğit mi yiğit, yakışıklı mı yakışıklı bir genç yaşarmış. Bu yiğidin adı Camasbmış, bu yiğit annesi ile birlikte yaşarmış. Camasb geçimlerini yaptığı avcılıkla sağlarmış. Birgün yine iki arkadaşı ile avlanmaya çıkmışlar, maksatları geyik avlamak ve buldukları bal kuyularından bal toplamakmış. Dağ tepe gezerlerken bir bal kuyusuna rastlamışlar. Camasb yiğit ya kuyuya inmiş ama sevdiğinde gözü olan açgözlü arkadaşı Camasb’ın kuyuya indiği ipi koparıvermiş, diğer arkadaşını da ikna edip onu orda bırakmışlar. Camasb çaresizlikten feryat ederken birden kuyuda bir yılan görmüş. Yılan kendine dokunmayana dokunmaz, olsa gerek süzülüp gitmiş. Yılanın gittiği deliği büyüterek yol açmış Camasb.

İşte ne olduysa ondan sonra olmuş. Delikten sızan ışığı görmüş, iyice meraklanmış, ışığın geldiği yere doğru yürümüş, yerin yedi kat altında bir cennet gizliymiş. Gördüklerine inanamamış Camasb… Hele de yılan gövdesinde insan başı taşıyan bir yılan Camasb’a:‘‘Hoşgeldin ey insanoğlu, korkma’’  deyince Camasb ‘ın korkusu hayrete ve hayranlığa dönüşmüş. Camasb ilk görüşte âşık olmuş Şahmeran’a…

Camasb nasıl kuyuya düştüğünü buraya nasıl geldiğini anlatmış, Şahmeran ise her şeyi bildiğini ve âdemoğlunun nankör ve iyiliğe kötülük ile karşılık vermekten hiç gocunmaz olduklarını anlatmış… Ama Camasb’ı çok sevmiş o da ana âşık olmuş. Camasb tam yedi sene kalmış Şahmeran’ın yanında…

Lakin hasret içindeymiş, bu yüzden birgün dikilmiş Şahmeran’ın karşısına evini ülkesini çok özlediğini söylemiş… Şahmeran o kadar çok seviyormuş ki Camasb’ı kaybetmek uğruna ondan vazgeçmiş. Ama gitmeden önce ondan bir söz istemiş. Kimselere ondan bahsetmemesini ve sevgilisi dâhil hiç kimsenin yanında giyinip soyunmamasını tembih etmiş ve emir vererek Camasb’ı yeryüzüne çıkartmış…

Camasb öyle mutlu olmuş ki rüzgâr olup uçmuş. Köyüne varmış annesi ve sevdiği çok şaşırmışlar gördüklerine. Sorular sormuşlar ama ne dedilerse de Camasb’ın ağzından laf alamamışlar. Camasb yıllar önce kendini o kuyu içinde bırakıp giden iki arkadaşına da haber salmış. İyi huylu arkadaşı hak ve adaletten korktuğu için gelmiş, ama kötü kalpli arkadaşı gelmemiş…

Birgün dere kenarına inip kimsenin olmadığını görünce suya girip yıkanmaya karar vermiş. Camasb kıyafetini çıkardığında ne görse sırtı tamamen yılan derisi olduğunu görmüş o vakit anlamış Şahmeran’ın söylediklerini. Şahmeran’ı görenin sırtı yılan derisi ile kaplanırmış… Birden bir sesle irkilmiş Camasb sevmediği kötü kalpli arkadaşı onu takip etmiş ve anlamış onun Şahmeran’ı gördüğünü.

Derken o yörenin en zengin ve en itibarlı beyi hastalanmış, çok ağırmış hastalığı. Tek derman Şahmeran’ın gövdesinden kaynatılacak suyu içmesiymiş. Yörede her bir yana haber salınmış: Şahmeran’ı gören, bilen var mı? diye. Beyin yardımcısı haber salmış salmasına da niyeti beyi iyileştirmek değil onun yerine geçmekmiş. Camasb’ın kötü kalpli arkadaşı bunu duyunca hemen haber vermiş beyin yardımcısına. Amacı yarım kalan intikamını almakmış. Hemen yakalayıp işkenceler yapmışlar ama hiçbir şey anlatmamış Camasb. Ama sıra ailesine gelince söylemek zorunda kalmış her şeyi…

Şahmeran’ı yakalayıp zindana atmışlar. Vicdan azabıyla yanıp tutuşmuş Camasb son kez görmek istemiş Şahmeran’ı. Görmeyi başarmış Camasb. Şahmeran görünce âşık olduğu adamı diyememiş bir şey herşeyin Allah’ın emri olduğunu kabul etmiş… Kıyamamış Camasb’a ona bir sır daha vermiş, kim ki onun kuyruğunun kaynadığı suyu içerse tüm dünyanın gizemine vakıf olurmuş, kafasının kaynadığı suyu içerse ölür ve son olarak gövdesinin kaynadığı suyu içerse sıhhate kavuşurmuş… Gün doğumu ile birlikte Şahmeran’ı öldürmüşler ve vücudunu üç parçaya ayırıp kaynatmışlar… Bu sırada Camasb kendin söyleneni yapmış zehirli suyu beyin yardımcısına, şifalı suyu da beye içirmiş kendisi de aklın ve gizemin sırrını içinde barındıran suyu içmiş, bir ömür boyu beyin yanında bolluk ve adalet içinde halkı yönetmiş…

Evet efsunlu efsanemiz burada bitmiş. Aşk; zehri ve panzehiri içinde bulunduran tek duygu sanırım. Bu duygu en çok Şahmeran'a yakışmış ve o zamandan bu zamana Şahmeran'ın adı âşk ile bir anılmış...