Aşure Gününüz Mübarek Olsun

Kim Aşureyi sevmez?

Aşure tatlıdır, yemektir, çorbadır, kutsaldır, gelenektir, doyurucudur, vitaminlidir ve yapılması eziyetli bir yemektir.

Olsun.

Ne fark eder.

Hem gelenek olacak, hem lezzetli olacak, hem sevap olacak hem de yapılmayacak.

Olur mu hiç öyle şey.

Aşure ayında bütün kadınları bir telaştır alır.

Aşure yapılacak, komşulara dağıtılacak.

Bakın Aşurenin güzelliğine.

Hani güzel yemek yapanlara sorulur ne kattınız bunun içine denilir de yapan kişi ‘sevgimi kattım’ der ya bence sevgi katılan yemek yâda tatlı her ne olarak anılıyorsa Aşuredir diye düşünüyorum.

Dua okunarak yapılan başka bir yemek var mı?

Mis gibi kokar.

Bir yemek düşünün içinde tahıl olsun, kuru yemiş olsun, meyve olsun.

Hay Maşallah.

Aşureyi yapmak kadar yemesi de sevaptır.

Bir kere kutsal bir yemek bir kere vücuda faydalı bir yemek, barış yemeği aynı zamanda.

Komşularla muhabbete sebeptir.

Hoş şimdilerde komşu komşunun külüne muhtaç değilmiş gibi yaşıyoruz ama ne yazık ki eski güzellikler kaybolduysa da arada böyle enderleri barındırabilmişiz.

Bu da bir şey…

Yüzyıllardan bu yana değişmeyen bir gelenek haline gelmiş Aşure.

Osmanlı zamanında bu aya çok önem verilirmiş. Muharrem ayının 10. günü oruçla başlanırmış güne, kazanlarca aşureler yapılıp eşe dosta, konu komşuya dağıtılırmış.

O zamanda aşure dağıtan gönüllü “aşure sebilcileri” varmış.

Fakire, fukaraya aşure dağıtırlarmış.

Aşurenin;

Nuh peygamber zamanından geldiği de bilinmekteymiş.

Oğulları olan, Sam, Ham ve Yasef kendisine iman etmelerine karşın Kenan ve kavminden pek çok kimse ona inanıp iman etmez.

1000 seneden fazla Allah’ın emirlerini kavmine tebliğ etmesine karşın ne yazık ki çok zulme uğrar ve onların alaylarına maruz kalır.

Sonunda kavmini Allah’a şikâyet eder.

Allah, Hz. Nuh’a çok büyük bir gemi yapmasını emreder. Ve ona yardım etmesi için Cebrail (as) kendisine yardımcı gönderir.

Hz. Nuh emre itaat ederek büyük bir gemi yapar ve kendisine iman eden ne kadar mümin varsa onları gemiye bindirir.

Her cinsten birer çift hayvanı da yanlarına alır. Ve Allah sonunda büyük tufanı kopartır. Gökten yağan yağmurlar ve yerden fışkıran sular bütün yeryüzünü kaplar. Ten Nur’un kaynaması ile gemi hareket eder.

Sadece gemiye binen müminler kurtulur.

Gemi aylarca suda kalır.

Bu zaman zarfında yanlarına aldıkları yiyecekler tükenmeye başlar.

Geriye kalan yiyecekleri bir kazanda toplayarak bir çorba pişirmeye başlarlar.

O zamanda yapılmış çorbaya bugün Aşure diyoruz. Aşurenin hikâyesi de bir rivayete göre bu kıssaya dayanmaktadır.

”Aşure paylaşmaktır. Aşure gününüz kutlu olsun.”

Nazan Şara Şatana

nazanss.blogspot.com