Ateş düştüğü yeri yakar!

Aciklama: Birazdan okuyacaginiz yaziyi 21.10.2007 tarihinde yayina bu aciklama olmaksizin sundum. Dün gece yazidan dolayi uykularim kacti, dolaysi ile bu aciklama ile tekrar yayina sunuyorum.

Son 10 gün icerisinde veridigimiz sehitlerimiz Türkiye halkinda hakli olarak, öfke, kin ve nefret uyandirmistir. Söz konusu hal MB`lara da yansimistir. Sevgili blog yazari arkadaslar, her ne kadar asagida okuyacaginiz yazi, zamansiz yazilmis gibi görünsede, bence simdi sag duyulu olmanin ve her iki tarafta ölenlerin bizim insanlarimiz oldugunu hatirlamanin tam zamanidir. Nihayetinde insanlar terörist olarak dogmamaktadir. Bu insanlarin nasil bir beyin yikama prosedüründen gectigini bizler tahmin bile edemeyiz. Blog yazilarimdan da tespit edeceginiz gibi, terör örgütleri ile ( hangisi olursa olsun ) diyalog kurulmasina kesinlikle karsiyim. Bu yazi ile sadece 3-5000 capulcunun, bütün kürt halkini temsil etmemesi gerektigine ve ölen insanlarin, arkalarinda biraktiklari acilara dikkat cekmek istedim.

Ates düstügü yeri yakar…

„Sayin seyirciler; Bugün Türkiye icin kara bir gün!

12 Askerimiz hain bir saldiri sonucu sehit edildi.“

12 ana, baba, es… 12 ve belki daha da fazla evlat ölmekten beter edildi. Teyzeler, amcalar, kardesler hesapta yok. En az 50 kisi kazandi nefret tarlasi sürenler, öyle ya, evladi sehit edilmis bir baba`nin al bir oglum daha var onu da öldür demiyecegi asikar. Tankla, topla kökünü kazimak isteyecektir. Yani; savas, silah ve daha fazla sehit. „Sayin seyirciler; askerle catismaya giren teröristlerden 9`u ölü olarak ele gecirildi. Bu catismada 2 askerimiz sehit edildi. Teröristlerden 3`ü yarali olarak tutuklandi, ikisi agir 5 askerimiz de yaralandi“

Yaralilari ve tutuklari hesaba katmadim, 11 ana, baba, es, 11 veya daha da fazla evlat, ölmekten beter edildi. Amcalar, teyzeler, kardesler hesapta yok. En az 50 kisi daha kazandi düsmanlik, kin ve bölücülük tarlasini sürenler. Öyle ya terörist oglunu yitirmis bir annenin Türk ve asker düsmani olma olasiligi akla yakin.

„Sayin seyirciler; bugün Türkiye kan agliyor, filanca meydanda patlayan bomba sonucu 5`i cocuk, 25 kisi hayatini kaybetti. Patlama da bir de terörist hayatini kaybetti“

26 ana, baba , es, evlat, teyzeleri, amcalari ve diger akrabalari hesaba katmadan, en az 100 insan daha kazandi cinayet , kan ve aci tarlasini sürenler. Öyle ya, 3 yasindaki evladini kaybetmis bir babanin, nerede Kürt görse cinnet gecirme olasiligi mantiga yakin.

Sayin seyirciler; bugün kuzey Irak`ta düzenlenen operasyonlar da, 32 terörist ölü olarak ele gecirilirken, 12` si yarali olarak tutuklandi.

Analar, babalar, cocuklar, esler ve digerleri…

En az 120 kisi daha kazandi Öcalanin uzantisi, hainlik ve kalleslik tarlasini sürenler.

… Ve sayin seyirciler diyen o kisi hic susmuyor, sürekli sayin seyirciler diyor, sürekli ölü ve sehit sayilari bildiriyor. Analar, babalar, cocuklar esler… Uclar gittikce ayriliyor, gittikce uzaklasiyor… Haber spikerleri her sayin seyirciler degisinde, nefret, kin ve düsmanlik artiyor…

Ates düstügü yeri yakiyor, atesin düstügü yer Türkiye.

Ates düstügü yeri yakiyor, hem de diri diri, hem Türk`ü hem Kürt`ü.

Ates düstügü yeri yakiyor…

Kulaklarimizda bir ugultu oldu; „

Sayin seyirciler bugün Türkiye kan agliyor… Sayin seyirciler bugün 29 terörist ölü olarak ele gecirildi…“ Kin, nefret, hüzün, keder, aci, gözyasi, sanayi makinelerinin ürettiklerinden, hizli üretiliyor.

Amcalari, teyzeleri, kardesleri hesaba katmadim.

Icim daraliyor.

Ates düstügü yeri yakiyor…

Yaniyoruz!!!

Yirmisinde bir delikanlı Hakan
Elleri başının arkasında
Ranzasında
Gözleri tavanda
Aklı Keşan'da
Gülistan'da

Yirmisinde bir delikanlı Hakan
Şırnak'ta
Nöbet tutuyor orada

Elinde makinalı tüfek
45 gün kala terhisine
Anası yine aklında
Bekle der anasına
Bekle anam geliyorum

Yirmisinde bir delikanlı Hakan
Bir kayalık ardında
Parmağı tetikte
Deli bir korku düşüncede
Aklında Keşan
Aklında Gülüstan
45 gün kala terhise
Hain bir kurşun yüreğinde.

Bir feryat gitti Şırnak'a
On sekizinde dul artık Gülistan

Agustos 1996`da Hürriyet gazetesinde cikan bir haber üzerine yazilmistir, aradan 11 sene gecmesine ragmen bu sorunun hala cözülememis olmasi ve bu tür dramlari hala yasiyor olmamiz hayli düsündürücüdür. Kimlerin ihtiyaci var bu savasa?