Avuçlarımda ki umut

Düşlerinin ardından koşan adam
iki boş sokağın kesiştiği yerde
tek başına kala kalmıştı.

sokak lambaları
sarı mum ışığı misali
yansımasını yüselt mekteydi
göğe doğru.

ve içinde tutuşan büyük aşkın
yalımlarıyla
apak tı gözleri.

saplanıp kalmıştı
derinliğine karanlığın.

göğün uzak yerlerinden
iki ışık sızıyordu gözlerine.

yeşili anılarla aşkı canlandırıp acı veriyordu.

küçük kırmızı olanı.
avuclarında, ki umut.

usulca kapadı avuçlarına parmaklarını
cebine götürdü elini
uğrunda soluklanacak birşeyler kalsın diye yarına.....

abdullah oral