Ay ışığı kadar masum bir bebek: Ayza

Zeyneb Hanım’la doğumundan yaklaşık bir hafta önce, her zamanki gibi, telefonda tanıştık. Sesi cıvıl cıvıldı, doğuma çok az kalmasına rağmen neşesi yerindeydi, enerjisi telefondan bana kadar geliyordu. Ne yalan söyleyeyim; böyle annelerle çalışmayı seviyorum.

Doğumu sezaryen olacaktı. O yüzden ertesi hafta randevulaştığımız saatte buluştuk. Gözlerime inanamadım çünkü Zeyneb Hanım, hiç de hamile gibi görünmüyordu. O kadar güzel ve zarifti ki… Karnı da hiç şişmemişti… Eşi Cihan Bey, daha doğrusu bütün aile çok neşeli ve sıcak insanlardı.

Odalarına yerleştikten sonra Zeyneb Hanım’a serum bağlandı, ameliyat kıyafetleri giydirildi ve epidural için birlikte ameliyathaneye indik. Cihan Bey de bizimle birlikte doğumda olacaktı. Bir süre bekledikten sonra doğum başladı. Ancak bu bekleme sırasında da anne ve baba şakalaşıyor, kıkır kıkır gülüşüyorlardı. Sanırım ben onlardan daha stresli ve gergindim.

Sorunsuz ve kolay bir doğum oldu. Dakikalar sonra Ayza Bebek anne ve babasının kollarındaydı. İlk bebekti. Anne ve babayla ilk tanışma anı, dünyanın belki de en özel anıydı. Defalarca bu anlara tanıklık etmiş olmama rağmen her defasında aynı hisleri yaşıyordum ben de… 9 aydır hasretle bekledikleri minik kızları artık kollarındaydı. Anne de, baba da gözyaşlarını tutamıyordu.

Zeyneb Hanım, ameliyathanede bir süre daha kaldı, biz de Ayza bebekle odaya doğru yol aldık. Cihan Bey’in artık minik kızı vardı, gözü başka hiç birşey görmüyordu JAnneanne ve babaanne de merakla minik torunlarını bekliyordu. Bir süre sonra Zeynep Hanım da katıldı bu mutlu tabloya. Gülmek, bir aileye hiç bu kadar yakışmamıştır sanırım…

Azra’nın ve güzel annesinin, yüzünden gülücüklerin eksik olmaması dileğiyle… www.mucizegunlukleri.blogspot.com

Özlem Dağ

Doğum fotoğrafçısı

ozlem3@gmail.com