Aydınları "vururlar"!

Hrant Dink cinayetini tetikleyen koşullar irdelenmelidir. "Düşüncelerine katılmıyorum ama özgürce savunabilmen için canımı veririm" deyişi, aydınlanma felsefesinin ata sözlerinden sayılır. Biz o kıvama gelebildik mi? İşte bu, tartışılır. Oysa Türkiye, Anadolu devrimini, Yunusun, Emrahın, Mevlananın kültürel birikimi üzerinde yükseltmiş bir toplumdur. Uygarlıkların beşiğidir. O beşikte ve bir de AB hedefindeki eşikte, bir çok aydınımızı cinayetlere kurban veregeldik...

Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Turan Dursun, Uğur Mumcu, Ahmet Taner Kişlalı, Necip Hablemitoğlu... Ve daha onlarcası, imparatorluğun arka sokaklarından başlayan cinayet kumpaslarıyla ve kentlerin ara sokaklarında servis edilen taşeron kurşunlarıyla aramızdan koparıldılar.

Bu anlamda her kayıp gerçekte demokrasimizi azaltmaktadır, güvenlik duygumuzu dumura uğratmaktadır. Nedendir bilinmez zaten sayıları çok fazla olmayan bu aydınlarımızı en yüksek güvenlik derecesinde ve en derin gizlilik içerisinde bir türlü koruyamadık.

Ülkemizde halen gazeteciler tehdit edilebilmekte, kimi aydınlarımızı bir kara düzen önce yıldırmaya sonra da susturmaya yeltenmektedir.

Eskiden "yargısız infazları" bilirdik. Şimdi bir de bu anlamda "akılsız infaz"lar çıktı. Ve her infaz ise "vicdansız"dır!

Orhan Pamuk örneğin, düşüncelerine katılmazsınız ama İsveçde ödüllendirilirken İstanbul'da belli çevrelerce bir nefret anaforuna alınmaktadır. Oysa, gücünü düşüncesinden alan Necip Fazıllar gibi Nihal Atsızlar gibi kalemlerin neden yetişmediğini sorgulamak gerekir.

Düşünce özgürlüğünden doğabilecek sakıncaları gidermenin en etkili yolu yine düşünce özgürlüğüdür.

Hrant'ı uğurlarken atılan sloganların bir değeri yoktur. En güzel sözü yaralı eşi söyledi: "Bizi terkettin ama ülkeni terketmedin!"

Biraz dikkatli bir göz, biraz duyarlı bir yürek, Hrant'ın kimi kabuledilemez çıkışlarına karşın son tahlilde ülkesinin birlik ve bütünlüğünden yana olduğunu bilirdi. Dink'in kökeni bir yana ülkesi de Türkiye idi. Ve Türkiye, ırk temelinde, din ekseninde bir ülke değil, kültürel felsefesi olan bir Cumhuriyettir.

Unutmayalım hiçbir cinayetin haklı gerekçesi yoktur. Öldürülmenin, sağcısı solcusu olmaz. Katilliğin de.

Bizi biribirimize düşürecek kayıplardan yararı olanlar hepimizin ortak düşmanıdır.

Kendi kendimizin düşmanı olmayalım ve görkemli uygarlığımıza sahip çıkalım.

Bu son olsun bu son!