- Kategori
- Şiir
Aynen sen gibi
Tüm ayrılıkları hüznüme ekledim.
Acımı, kalbime saplanan okları,
Tek tek çıkartıp, acılarımı verenlere sapladım.
Onu kalbimden çıkartamadım.
Kalbime gömdüm seni.
Sen alıştın ayrılıklara, acılara.
Mamanı yetiştiren yayan,
Seni yetiştiren maman,
Otuz yedi yaşında aklını kullanamayan
Yine sen, kalbin, beynin yıkanan sen.
Maman kendi kimliğini bulamadı
Aynen sen gibi.
Seni görmem gerek
Senin de beni.
Paris, 20.04.2021
PS: Yaya/anneanne, babaanne / Mamam anne/