Ayrılık

Sen bensiz nasılsın, bilmiyorum. Rahat mısın, mutlu musun, bu kadar çabuk beni unutur musun? Nasıl birden mazi olursun? Düne kadar gözlerinden aşkı içtiğim, dudaklarında yüreğimi erittiğim, uğruna bıçaklar çekip dünyaya meydan okuduğum ey sevgilim nerdesin?

İşte yine yağmur yağıyor tıpkı bırakıp gittiğin gün gibi. Gözyaşlarım yağmur taneleri ile yarışıyor geçen günlere inat. Biliyorum ki bu gidişin dönüşü olmayacak o güzel gözlere ben değil artık başkaları bakıp üzerine bir sevda şatosu kuracak. Ellerini başka eller tutup, rüyalarına sahip olacak. Ancak unutma ki sen benim ilk göz agrimsin, aşkın her zaman kalbimde sakli kalacak. Benden kaçıp cennete gitmek isteseydinSeni cennetin kapısına kadar götürürdüm. Bana gelmek için seni korkutan cehennem olsaydı, Cehennemle konuşur seni ona anlatabilirdim. Oysa sen ne cenneti isteyebilecek kadar aşık oldun. Ne de cehennemi isteyebilecek kadar ayrılık. Seviyorum seni dedin. Hoşçakal diye ekledin. Şimdi gitmeye mecburum. Belki yine gelirim diyorsun. SON SÖZÜN OLDU Sana git demiyorum, belki diyemiyorum ama gitmen gerektiğini biliyorum ve ne yalan söyleyeyim sen bu kurumuş topraklarda yeşerebilmiş tek çiçektin, köklerini toprağıma salan akşam sevmesiydin. Rüzgar ne yönden eserse essin, senin saçlarına değsin istemiyorum. İki kirpiğin ucunda çırpınırken, göz bebeklerimin içine düşmeni istemiyorum. Hadi git, ne duruyorsun! Medet umma durgunlugumdan ben bu topraklarda dalgın bir sensizlik bekliyorum. Varlığın, yokluğumun tehdidi, senden korkuyorum. Ismarlama bir gece çöktü. Sen bu kalbe fazla geliyorsun. SEVMEK GÜVENMEKTIR