- Kategori
- Felsefe
Ayrımcılığın Makul Olan Şekli
Başkalarını küçültmeden kendini övmek normal ama bazılarına göre kendini övmek de karşındakini aşağılamak anlamına geliyor.
Yaptıklarımızı ettiklerimizi, değerlerimizi hiç anlatmayalım o zaman!
Bu kimseler biraz aşağılık kompleksi içinde bulundukları için kendini yüceltmen ona dokunuyor, mesela “ben iyiyim” derken “iyi olan benim gerisi kötü” şeklinde anlıyor.
Birisi malından mülkünden yahut bir başarısından bahsetse sanki diğerlerini fakir ve başarısız olarak görüyor şeklinde yorumlanıyor.
Seni başkaları anlatacakmış, kişinin kendinden bahsetmesi ayıpmış.
Değerlerinden de bahsedemiyorsun; güzelim desen biz çirkin miyiz diyor.
Ya insanlar senden bahsetmiyorlar, değerini bilmiyorlar, gerçeği görmüyorlarsa…
Onca çabamızın karşılığı boşa mı gitsin…
Hem kim kimi tam olarak tanıyor ki…
Söyledikleri doğruysa kişinin kendisini öne çıkaran bu tür davranışları makul ve mantıklıdır.
Ne malım mülküm var ne de başarılı sayılırım, yine de böyle konuşan kimselerden rahatsız olmuyorum.
Çünkü kompleksim yok, o öyle ben böyleyim.
Ama mesela “Senden üstünüm” diyemez; çünkü mal mülk ya da başarıyı algılama kişiye göre değişir; belki tercihim değildi.