Baban muhtar olacağına yargıcın Kuban olsun!

Aslında, eskidenden böyleydi... Adalet adamına göre işliyordu bu ülkede. Ama siyasi davaların Yargının önceliği haline geldiği son günlerde, "adamına göre adalet" şeklinde işleyen mekanizma daha belirgin hale geldi.

Bir gece de 19 tahliye... Bir hakimin "keyfi" karırıyla hem de... Keyfilik tesbiti bizim değil, aynı mahkemenin öteki hakimlerinin. Daha önceden kendisi hakkında söylenenleri yalan çıkarmayan hakim, keyfe keder tahliyeleri bir gecede yapıverdi.

Savcıların itirazı üzerine, Mahkeme heyeti, verilmiş tahliye kararının, Anayasadaki eşitlik ilkesiyle bağdaşmadığını ve hakimin keyfi davrandığını ifade ile, tahliye kararını kaldırdı. Bu defa da, ilgili savcılar görevden alındı...

Manzara şu: Türkiyede Yargının cılkı çıkmış... Bir vatandaş olarak, uzaktan izlenimimiz budur ne yazık ki... Türkiyedeki yargıçların çoğunun bunu hak etmediğine inanıyorum. Ama, bir sineğin bir kazan çorbayı berbat ettiği gibi, bir yanlış bile Yargıyı halk nezdinde şaibeli hale getirebiliyor.

Bu olup bitenleri görüp de, "Yargıya güvenmek" mümkün mü?... Hani adalet, hani vicdan, hani tarafsızlık!...

Allah düşürmesin elbette ama insanız bir gün yolumuz mahkemelere düşerse, nasıl emin olacağız adaletin terazisinin doğru tartacağından. Adamımız yoksa, adaletimiz de olmayacak mı?...

Türkiyedeki yargı "taraflılığı", ne yazık ki "iyot gibi" açığa çıkmıştır. Başbakanları bebek davaları ile köpek davaları ile asan yargımızın bu şaibeli sicili, bugün de kendi adamı olanları salıvermek şeklinde tecelli ediyor...

Yargının yargılanması şart!!.. Sistemin yeniden ve "adilane" yapılandırılması ve "Tanrı yargıçlar" döneminin kapanması gerekiyor. Bu yüzden, anayasa reformu zorunlu hale geliyor...

Türk yargısı çağın gereklerine göre şekillendirilmezse, şu Türk atasözü literatüre girecek:

"Baban muhtar olacağına, Yargıcın Kuban olsun!"