Badem bahçesi

Dün gece badem ağacıyla uyudum, onunla uyandım. Çiçekleri zarif bol ve pıtrak gibiydi. Çiçeklerin arasından dallar görünmüyordu .

Yok yok badem bahçesiydi karşımdaki aslında, ama ben yalnız bu ağacın farkındaydım. Çiçekleri görmek için kafamı kaldırmam gerekmedi. Dokunmak için elimi yukarı bile uzatmadım. Avucumu açtım. İçine badem çiçeği yaprakları döküldü. Ne güzeldi avucumda taç yapraklar. 

Bahçede gezindim biraz. Başıma badem çiçeği yaprakları yağdı. Kaçmak istedim ama kaçamadım. Çatıştım kendimle. Bir yanım “ürkmelisin.” dedi. Öteki yanım “koş, dal bahçeye ne güzel.

Tedirgin adımlar attım önce. Yavaşçe ve merakla ilerledim bahçede. "Neden hak ettim ki bu bahçeyi" diyordu içimdeki ses. Öteki “bunu sen değil bahçe biliyor.”dedi. “Merak etmemelisin.” Boş ver yürü.

Ürkek adımlar ve heyecanla yürüdüm. Kalbim ciddi çarpıyordu. Artık kendimi alamıyordum. “Sen” dedim kendime, “kaderinle karşı karşıyasın galiba”

Bahçe senin cennetin belkide. “Çektiklerine severek katlanmanın ödülü. Belki de sen bahçeye ödülsün, bunu bilemezsin.

Bademi, ağacı, çiçeği çok seven sen değil misin? Gönlünü vermedin mi onlar için yıllarca. Sevişmedin mi onlarla. Bir hatırla. Hayalini kurmadın mı bir badem ağacı bahçesinde yaşamanın?

İşte kendini bir badem ağacı bahçesinde buldun. Söylemedi mi sana? Evet bir gün! ama sabır! demedi mi?

Sen ellerini açıp yalvarmadın mı bunun için? Niye çok şaşkınsın? Bırak bunlarla kafanı yorma. Bırak. Bahçede koş artık. Ağaçlara sarıl. Çiçekleri kokla. Ama elini sürmeden. Çok narinler, dokununca dökülüyor taç yapraklar. Bekle biraz. Sabret. Onlar hepsi birer badem olacaklar ve olgunlaştıklarında bu kez bademler yağacak üstüne.

Önce onları avucuna toplayacaksın. Sevinç dolacak içine. Bekleyeceksin ki yeşil kabukları kuruyacak güneşte. Yani sabır gerekecek. Kabuklar kendiliğinden çatlayacak. Sonra sarı meyveler sana bakacak. Coşkuyla dolacak için. Şaşkınlıktan donakalacaksın. Gene soracaksın. “Ben bunu nasıl hak ettim?” diye.

Tutamayacaksın kendini. Avuçlarına doldurmak isteyeceksin bademleri. Sığmayacak taşacaklar avucundan.

Artık yanlız sabır gerekecek. Nihayet “Tamam.” diyeceksin.  “Doğru ve gerçek bu. Ben bunu hak ettim!”

Badem ağacını ilk gördüğün andan beri onunla seviştiğinin farkına varacaksın. Bir de bakacaksın ki aynaya.

Sen bir badem ağacısın. Badem ağacı ise sen. Badem bahçesindesin  ve kucağında bedemler...!

BÜLENT SELEN