Badminton Milli İşitme Engelliler Takımı Antrenörü Ertan Özkan

İşitme Engelliler Milli Badminton Takımı  Antrenörü Ertan Özkan: “Bana göre işitme engelliler ile çalışmak daha keyifli.”

 

SORU- Bize kısaca kendinizi tanıtır mısınız? Hangi okullarda okudunuz ve nerede çalıştınız?

 

Ertan ÖZKAN. 1977 Ankara doğumluyum. 2002 Dumlupınar Üniversitesi Beden Eğitimi mezunuyum. 1991 yılından bugüne badminton spor ile uğraşmaktayım. 2009 yılına kadar normal sporcular ile ilgilendim milli takımlarda antrenör ve antrenör eğiticisi olarak uzun zaman görev aldım. 2 seneyi geçkin zaman zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi öğretmenliği ve antrenörlük yaptım. 2010 yılında atanmış olduğum işitme engelliler spor federasyonunda badminton milli takımı antrenörü olarak görev yapıyorum ve aynı görevde devam etmekteyim.

 

SORU- Badminton sporuna olan ilginiz ne zaman başladı, bu sporda ne başarılar elde ettiniz?

 

ERTAN ÖZKAN- 1991 yılında sporcu olarak başladığım badmintonda defalarca Türkiye de dereceler aldım antrenörlük kariyerimde ise milli takıma birçok sporcu kazandırdım. 2010 yılından bugüne ise işitme engellilerde ve bedensel engelliler de milli takıma toplamda 13-14 sporcu kazandırdım. Defalarca takım halinde ve ferdi Türkiye şampiyonu elde etmiş olan sporcularım en son yapılan dünya gençler badminton şampiyonasında 8 bronz madalya almışlardır.

 

SORU-. İşitme  engelliler Badmintonu ile başlama hikayenizi anlatır mısınız ?

 

ERTAN  ÖZKAN-Haksız yere Badminton federasyonumdan istifaya zorlanmamdan 2 sene sonra haklı olduğum anlaşılmış ve 2010 yılında Cumhurbaşkanı baş danışmanı Hamza Yerlikaya ve İşitme Engelliler Spor Federasyonu eski başkanı Oktay Aktaş ın desteğiyle İşitme Engelliler Spor Federasyonuna atamam yapıldı. 6 yıldır bu branşta çok yol kat ettiğimiz inancındayım.

 

SORU- Badminton hocasısınız işitme engellilerle çalışmak daha mı zor?

 

ERTAN  ÖZKAN- Bana göre zor değil. Çünkü işaret dilini kısa sürede öğrenmem ile öğrencilerimle iletişim problemi çekmediğim için hiç zorlanmadım. Bana göre işitme engelliler ile çalışmak daha keyifli.

 

SORU- Spor yapan  işitme engelliler hayatta   bakısında yapmayana göre  ne değişme oluyor.?

 

ERTAN ÖZKAN-Kesinlikle çok fark oluyor bunu direk görebiliyorsunuz çocuklar üzerinde. Spor yapan işitme engelliler daha pozitif bakıyorlar hayata ve daha sosyal oluyorlar.

 

SORU- Ailelerin işitme engellilere karşı önyargıları neler sız bu konuda neler yapıyorsunuz?

 

ERTAN ÖZKAN -Öncelikle bu konuda öğrencilerimi sizin konuşanlardan hiçbir farkları olmadığı konusunda telkinde bulunuyorum. Aileler konusunda ise çoğu öğrencimin ailesi işaret dilini dahi bilmiyorlar ve iletişim problemi yaşıyorlar devamlı kendilerini eleştiriyorum çocuğunuzla iletişime geçmek ve onu anlamak için işaret dilini öğrenmelisin diye.

 

SORU- İşitme engelli sporcularla senelerdir röportaj yaparım çoğunun özgüveni yok. Bunu artırmak için neler yapılmalı?

 

ERTAN ÖZKAN-Bu konuda bizden çok ailelerle iş düşüyor. Bu konuda aileler çocuklarını özgüvenli yetiştirebilmeleri gerekiyor. Engelli muamelesi yapmayarak başlanmalı ve çocuğunu sosyalleştirmeli ve onlara sorumluluk yükleyerek yapmaları gerekmektedir.

 

SORU- İşitme engelli  sporcuların daha başarılı  olması için  neler  yapılmalı?

 

ERTAN ÖZKAN- İşitme engellilerin başarı olabilmesi için okudukları özellikle işitme engelli okullarına işin ehli eğitimciler görev almalı. Çocuk liseye gelmiş hala yazı yazamıyor. Özel rehabilitasyon merkezleri genelde ticari amaçla kuruluyor ve amaçları eğitimden çok para kazanmak bu kurumlara yönelik denetimler olmalı diye düşünüyorum.

 

SORU- İşitme  engellilerin  spor dışında  hayatta başarısı için neler önereceksiniz?

 

ERTAN ÖZKAN-  Her çocuk bana göre özeldir. Ve her çocuğun bir şeye yeteneği vardır. Önemli olan bu yeteneklerini okullarında ya da rehabilitasyon merkezlerinde ortaya çıkartmak ve bu kanalda hayatlarına devam etmeleri gerekmektedir.

 

SORU-İşitme  Engellilerin Badminton ve diğer sporlarda ve hayatta daha başarılı olması için onların ailelerine ne önereceksiniz?

 

ERTAN ÖZKAN-Genelde aileler bu konuda bilinçsizler. İşlerine gelirse antrenmanlara yolluyorlar, işlerine gelmese yollamıyorlar. Bu konuda en büyük sıkıntıyı sanırım ben çektim. Antrenman yaptığımız bölge sıkıntılı bir yer olduğundan öğrencilerimin bir çoğuna evlerine servisi kendi imkanlarımla yapmaktayım şimdiye kadar bu konuda arkamda ne aileler durdu ne de başka bir yerden destek aldım. Çoğu aile taşın altına elini koymuyor her şeyi devletten ya da başka birilerinden bekliyorlar.

 

Çok teşekkür ederim Hocam çok güzel bir röportaj oldu..