Bağışlı eğitim

“Zorla bağış alan okul müdürlerinin gözünün yaşına bakmam, hemen görevden alırım.”

“Kayıtlar sırasında kesinlikle bağış alınmayacak. Bu konuda Valiliklere Genelge gönderdim.”

“En az … YTL bağış alıyoruz. Bağış vermeyenlerin çocuklarını kaydetmiyoruz.”

“Bağış yapmazsanız kaydınızı yapmam. Nereye giderseniz gidin.”

“Bağış yapmadığı için çocuğunu en yetersiz öğretmene verdik.”

“Sayın veli, lütfen … YTL bağış gönderiniz.”

“ Bağış yapmazsanız, diplomanızı vermem. Diplomanızı almaya gelirken, bağış getireceksiniz.”

“Bağışı, çocuğunuzun iyiliği için topluyoruz.”

“Bakan, bağış alınmayacak, demiş ama, biz bağışsız kayıt yapmıyoruz.”

“Devlet, bir tek dosya kağıdı bile vermiyor. Bağış toplamazsam, bu okulun giderlerini nasıl karşılarım?”

“Köy bütçesinde okula yarılan … YTL. Bu parayla dört kutu tebeşir bile alınmaz.”

“Bağış toplamaktan bıktım. Her sene, her sene aynı dert.”

“Sendikacıyken bağış toplamaya kesinlikle karşıydım. Şimdi yöneticiyim ve bağış almazsam, bu okulu nasıl yönetirim? Okulun masraflarını nasıl karşılarım?”

“Öğretmen miyim, tahsildar mıyım?”

“Bağışın yasal dayanağı yoktur. Üstelik temel eğitim, devlet ilkokullarında parasızdır.”

“…YT Liramız yok. … YT Lirası bağış yapsak olmaz mı?

“Gazeteler kayıt için, bağış vs. ne ad altında olursa olsun para alınamayacağını yazıyor.”

“Öğretmen okula çağırmış, gitmeyeceğim. Bağış isteyeceğini biliyorum.”

“Öğretmenler topladıkları bu kadar bağışı ne yapıyorlar? Muhakkak yiyorlar.”

Bağış, dilimizde; kendinin olan bir şeyi, başkasına yardım veya iyilik olsun diye karşılıksız verme, anlamına gelmektedir. O halde, bağışta zorlama yoktur. Olamaz da. Ayraıca, bağışta bulunmayanlar, kamu haklarından yararlandırılamaz, diye bir şey düşünülemez.

“İlköğretim 6-14 yaşlarındaki çocukların eğitim ve öğretimini kapsar. İlköğretim, kız ve erkek bütün vatandaşlar için zorunludur ve devlet okullarında parasızdır” diyor yasa. (1739 Sayılı Yasa, Md. 22).

Devlet okullarında parasız olan ilköğretimin, bağışsızlaştırılması dileğiyle…