Bahar...

Elimde fotoğraf makinem, dere kenarında börtü böcek fotoğrafı çekiyor, bir taraftan da daha iyi bir makine almadığım için kendime kızıyorum...

Oltam suda ama mantarda hareket yok...

Hafif rüzgâr var...

Arkamdaki yeni sürülmüş tarlaya iki leylek konuyor, elleri arkasında, başı öne eğik düşünceli insanlar gibi yürüyüşe çıkıyor...

Muhtemelen laflıyorlar!

Gelincikler, papatyalar, dikenler!

İnsan boyu sazlar, derenin içine hapis olmuş kalın gövdeli ağaçların üzerinde güneşlenen su kaplumbağaları, arsız ve akşamüzeri aynı anda vıraklamaya başlayan kurbağalar...

Boş gözlerle bana bakıp, en yakın ağaca kaç dakikada çıkarımı hesap ettiren, neden bilmem kulakları sahibi tarafından kesilmiş, beklemekten sıkılmış çoban köpeği...

Kumaş pantolonlarını dizlerine kadar kıvırmış, gömleklerini çalıların üzerine atıp, atletleriyle balık tutmaya çalışan yalınayak üç sarhoş kafadar...

Rüzgârın burnuma getirdiği ızgarada pişen tavuk kokusu...

Pişkin midem...

Karşı kıyıda, hipnotize olmuş gibi oltasına bakan, bir taraftan da yarım ekmeğin içine doldurduğu domates ve peyniri dişleyen, kasketli yaşlı amca...

Söğüt dalına asılmış pilli radyodan dereden yansıyan güneş ışıklarını ağlamaya zorlayan içli türkü...

Hayatlarının ne kadar kısa olduğunu bilmeden baharın gelmesi ile çalışmaya başlayıp, ne bulurlarsa yuvalarına götürmeye programlanmış karıncalar...

Hızını kesmeden alçalıp, karnını suya değdiren, bir fotoğraf karesinin içine hapis etmek için uğraşıp, başarılı olamadığım kırlangıç...

Rüzgârla dans eden buğday başakları...

Kuaförden yeni çıkmış, saçlarının modelini beğenmediği için biraz hırçın, kasıntı olduğu kadar da yalnız, telli balıkçıl...

Yolunu şaşırmış birkaç martı...

Hafta sonu pikniğe gelen insanların, hayalî soru işaretlerini çözme uğruna, elleri ile telef edeceği “ seviyor, sevmiyor” fallarının bahtsız kahramanı taze gelin, beyaz papatya...

Baharın olmazsa olmazı, kırların vazgeçilmezi, mor perçemli devedikenin ateşten gömleği, karasevdalısı, kırmızı tuvaletli, ince belli, narin, masum gelincik...

Duran zaman...

Huzur...

İşte; bahar...