- Kategori
- Şiir
Bahar
Kızıl saçlı bir kız,
Teni bembeyaz ve kar kadar soğuktu.
Kahve rengi dudakları ,
Al yanakları,
Toprak kokusuyla ve birazda tutkuydu.
Yağmur yağarken koşuşturan rüzgar,
Güneş kendini saklıyorken,
Tadını çıkarmalı,
Kızıl saçlı kız, kışa yakın ve yaza uzaktı,
Yeşil olan bergamut ağacı,
Öyle güzel kokuyordu ki,
Büyü bu olsa gerek,
Bahar, tüm rengini kaybediyordu .
Kızıl saçlı kızın saçları dökülüyor,
Yavaş, yavaş eriyordu.
Kayboluyor ve daha fazla kayboluyordu.
Kış yaklaşıyor, tüm kuşlar göç ediyordu.
Bahar kayboluyor, çok uzaklara gidiyordu.
Yasemin Bulak