Balıkçı barınakları

Yorulmuşçasına sakinleşmişken Karadeniz

Çakırkeyif kahkahalar yükselir dalga dalga

Yer sofraları kurulur güneş tutuşurken ufukta

Balıkçı barınaklarına akşam düşerken usulca

Güneşin kanı serilmiş sanki göbeğine denizin

Güneş kaybolur ya yakamozlar üşüşürken üstüne

Birer birer dönerler takalar seferden barınağa

Çömelirler sohbetin kenarına cızırdarken tavalar

Kadehler dolup dolup kalkarken yorgunluğa

İnceden ses verir Ali kaptanın kanunu

Sonra fasıllar yükselir sohbetin arasından

Dalga dalga duyulur ta limanından Zonguldakın

Rıhtımda koyulaşmış muhabbetlere karışır

İçlenirler sevdalılar bu kederli şiirine barınağın

Ufukta süzülürken son martısı Karadenizin

Akşam olunca kendisi şiir olur limanın

Güneş çekince rengini denizden

Kıyıdan yansıyan süs lambaları üşüşür renga renk

Akortsuz keman gibi çarşının gıcırtısına inat

Coştukça coşar balıkçı barınakları akşamları

Ra kasım2008