Bana kadın dediler

Körpecik bedenimle yer yüzüne ilk kök saldığımda, ilk adımımda bana kadın dediler. Cennetten kovulan
ve bağrında bütün günahları barındıran meleksi şeytan. Hislerimi ilk depreştiren avuçlarımda
tuttuğum lanetlememe sebep olan elmanın soğukluğu, yaşam dolu oluşu idi.
Her daim tövbelerin altında kaldığım günah geceleri, sende oradaydın. Alevlenen ve kuruyan bedenimin
her zaman nemi sensin. İrademin dışında fırtınaya kapılmışçasına coşan ruhum, baş döndürücü tatlı
sarhoşluğu.

Gözlerim kapalı gök kuşağını görüyor olmam, içimdeki volkanların sebebidir, senin değil.
Davetlerimde boğulucasına nefes alışım ruhunu zerrelere ayırıyor biliyorum.
Aklındaki müstechen ve utanmaz her düşüncenin arkasındayım fark ediyorum, çünkü bana kadın dediler.

Başka vücutlardaki sevişlerinde bende vardım.
Kimileri ise bana aşk diyor, kimi ihtiras, kimi ise utanmaz düşüncenin eseri.
Bana bunca yakıştırmayı yapan, bana kadın diyen zihniyetin kendisi idi.
Çıplaklığımı serdiğimde önüne, utangaçlığı zorlayan tavrın hala gözümde. Ben hep sırrındım senin
kendine bile söyleyemediğin.
Sendeki her karış etin bir yarısı da bende, kokumu sevdin, iç çekişlerimdeki zevk dalgalarını
sevdin. Beni terinle yıkadığın geceleri sevdin, inkar etme o gecelerde ölüm bile ödül gelirdi yalan
mı? Bedenim harita oldu sana, bütün iniş çıkışlarıyla, mutluluğa, ilhamınım senin bu yaşamışlığında.
Boğazın mı düğümlendi, susamışlığını hissetin mi şu an bana?

Hiç ihtimal vermediğin halde kolların hayat ağacım, ilahi güçlerin şerlerine karşı koyan bir
birleşmişlik. Yüzyıllarca çıkan her savaşın ve hatta her kavganın arkasındaydı güzelliğim. Binlerce
kılıkta çıktım karşına. Ruhu hayatta tutmak için hep tuzak oldum. Her seferinde ateşe dayanamayıp
eriyen altın gibi düştüm eline, sen kendi zaferin bildin.
Önünde bir vahiy bir hayat dans ediyor bak.
Asla unutamadığın ve unutamayacağın ilklerinde benim. Belki de sigaraya başlama sebebin. Bir kaçıştı
sana düşüncelerin mantık adını verdiğin, ama unutmamalıydın cennetten kovulma sebebin ben idim.
Gecelerin sonunda beklediğin sabah, soğuk kıştan sonraki yaz, en yüksek zirvelerinde bile gölgenim
senin asla göremediğin.

Biz iki biçimiz her birimiz ayrı dünyadan, ayrı hayatlar ayrı efsanelerden.
Bana kadın, sana erkek dediler.
Bize zevkleri bahşedip, yasaklığa hapsedip adına zina dediler.
Hayatın devam etmesini sağlayan anahtarı belden aşağısında taşıyan, doğuran, ben kadın, ve bu
anahtarın kilidi sen erkek.
Dengeyi kurup her sonda birleşip, yeni hayatlar verdik. Toprak ve Tohum.
Sana verdiğim zevkin karşılığında zevk almayı bildim, almasam da sen öyle bildin. Cezamı fazlasıyla
ödedim ama sen mecburiyetimsin, benliğimde zincirlerle bağlanan. Ben bir kadınım senin en tehlikeli
kumarın. Beni benden almaya çalıştıkça, derinliklerimde kaybolup beni sevmeye hep ant içeceksin. Sen
bir erkeksin ve bunu oynamalısın hep, şansın bundan yana sonsuza dek.
Bense binlerce duygudan oluşan bir düşünce bir objeyim senin asla tamamiyle elde edemeyeceğin .senin
tabirinle sadece kadın.
Seni senden alabilen tek gerçek ve gerçeğin.
Bana kadın dediler memnuniyetim bu yüzden.
Bana kadın sana erkek dediler ...

(bir çok sitede yayınlanan bu yazım senesini hatırlamıyorum ama ilk evlierkeklerkulubu.com da yayınlanmıştı, bir kaç forumda ben yazım hayır ben yazdım diye yırtınan kadıncıkların tartışmalarına bile bıyık altından gülerek bakmıştım, sevgili eski editörüm Serhat Ayan yazının ilk yayın kayıtlarına sahiptir)