Bana solaksın dediler

Bugün büyük ölçüde aşıldığını sandığım veya aşıldığına inandığım bir konudur. Solak insanın solaklığını kabul edememek. Sağ eli kullanmaya zorlamak.. Yazı yazmak veya kesmek işlevinde kalem veya makası kullanmanın sol ele özgü olmadığını söylemek. Daha da öteye giderek sol elin bu işler için yaratılmadığını söylemek.  

"Solak" olmanın verdiği rahatsızlıkla sıkıntılar yaşayan bir çocuğun hikayesi bir bakıma "farklı" insanların yetişme süreci içerisinde yaşadıkları sıkıntılarında hikayesidir aslında.

Çocuklarımızı "öğrencilerimizi" yetiştirirken onları bir takım kurallar, programlar, planlarla soktuğumuz ya da sokmaya çalıştığımız kalıplar içerisinde onların yaşadıklarıdır. Çoğu kez kendi anlamayışlarımızdır bize benzemedikleri için.

En basit örnekle okula başlamadan önce ailesi tarafından yemek kurallarını öğrenirken sağ eline kaşık tutuşturulan çocuk kaşığı sol eline aldığında "kaşık sağ elle tutulur" ısrarı kadar zorlayıcıdır kalemi sağ elle tutmaya zorlamak eğer farkedilmediyse. Küçük kaslarının gelişmemiş olmasından tutunda solaklıkta dahil bir çok nedenle farklılığının yol açtığı  zolrlamalarla "güzel yazı yazma"da başarısızlık yaşaması muhakkak olan çocukta bu durum ne gibi sonuçlara yol açmış olabilir.

Ne zaman sol elimi kullanarak bir iş yapsam annem aklıma gelir.. yıllar sonra bile hala;

"-önce sağ ayakkabını giy,

- kalemi sol elinle tutma,.

- kaşığı sağ eline al,

- bak yine sol elinle makası tutmuşsun"...

Ellerimi kullanarak yapabileceğim, merak ettiğim ama denemeye çekindiğim ne çok şeyden vazgeçtim kimbilir ilk çocukluk yıllarımda..

Galiba burada altı çizilmesi gereken sözcük "vazgeçme". Kendi farkında olarak ya da olmadan koşullandırmalarımızın sonucu vazgeçmelerin yol açtığı "başarısızlıklar" kimin başarısızlığı? Bütün farklılıkları törpüleyerek elde ettiğimiz benzeşmeler başarı mı? İnsanın çelişkisi mi bir yandan insanın doğal renklerini yok ederken diğer yandan çevresini gök kuşağının renkleriyle donatmak...                                                                                                                                                              Sevim Karaman