Barış...

Barış Akarsu dün gece vefat etti.
Doğrusu, "sürpriz oldu" dersek yalan söylemiş oluruz.
Durumu çok kötüydü. Yaşasaydı da hayati fonksiyonlarının nerdeyse hiçbirini yerine getiremeyecekti.
Belki de annesi-babası üç beş gün daha tereddütte kalıp, kahredici "Oğlumuzun fişini çekelim mi çekmeyelim mi" tartışmasını yapmaktan ramak kala kurtuldular...
Tanrı bunu gördü ve hem Barış'ı hem ailesini daha fazla acıyla imtihan etmemek için yanına aldı belki de.
*
Hatırlar mısınız bilmem, yıllar evvel pop müzik dünyasını kasıp kavuran, "genç kızların sevgilisi" ünvanını beyinlere kazımış Kerim Tekin adlı bir genç şarkıcı vardı aramızda...
Şarkıları gençlerin dilinden düşmez, klipleri TV kanallarından eksik olmazdı.
Bir gün onu kalleş trafik canavarına kurban ettik.
Genç bir değer gitmişti aramızdan.
*
Ya da Ajlan'ı ele alalım...
Erol Büyükburç'un ele avuca sığmaz kızı...
O da çabuk öldü.
Trafik canavarı onu da elimizden erken aldı.
Birkaç gün medya yazdı çizdi, sonra tarihin puslu sayfalarına gönderdi.
Şimdi adını anan bile yok.
*
Trafik kazalarına yenik düşen o kadar çok sanatçı var ki...
Uzay Heparı...
Belkıs Dilligil...
Gökhan Semiz...
Hatta daha da geriye dönersek Beyaz Kelebekler...
Barış'ın koma halindeki fotoğraflarını kare kare yayınlayan medya, onun anısını da tıpkı diğerlerine yaptığı gibi fırlatıp atacak mı, yoksa adını efsaneler arasına mı kazıtacak?
Şu anda bilmiyoruz.
Fakat nedense bize ikincisi daha yüksek olasılık gibi devam ediyor.
Bizim medyanın felsefesi bellidir:
"Hızlı yaşa, genç öl..." Ölmesen de kötü yola düş... Sürün... Alkol tedavisi gör...
Sahi, nerede o Popstar yarışmalarından etrafa savrulan gençler?
Bir tane vardı, Barış, o da Azrail'e daha fazla direnemeyerek ölüme yenik düştü.
Barış'ın akıbetini paylaşmayı bekleyen binlerce genç star adayı delikanlımız, genç kızımız ise nasıl bir girdaba ayaklarını soktuklarının farkında değiller.
Çünkü sonunda ölüm olsa da olmasa da bizim medyanın huyunda, suyunda, damarındaki kanında hep aynı düstur saklı:
"Show must go on..."