Basin Özgürlügü...

Nazi Almanyası’nda papaz Martin Niemöller’in günlüğünden: “Önce sosyalistleri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü ben sosyalist değildim. Sonra sendikacıları topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü sendikacı değildim. Sonra Yahudileri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü Yahudi değildim. Sonra beni almaya geldiler; benim için sesini çıkaracak kimse kalmamıştı ” diye yazmış o dönem nazi Almanya´sında olup bitenleri. 

Aslında taa o dönem Martin Niemöller´in söylediği bu anlamlı sözler günümüz için de geçerli... 

Geçtiğimiz günlerde bir akşam haberlerini izlerken aklımdan Martin Niemöller´in bu anlamlı sözleri geçti. Bir dönemler sosyalist ve aydın basından sayısız gazeteci işkencelere çekilirken sorgusuz sualsiz evlerinden geceyarıları alıp bilinmezliğe götürülürken çoğu basın yayın emekçisinin kılı bile kıpırdamıyordu. 

Buna insanım diyen herkes şahittir. Hatta bazı basın yayın organlarından çalışanlar hızını alamayarak götürülenlerin terörist olduğunu, gazetecilikle bir alakalarının olmadığını üstüne basa basa yazıp iktidara yaranmaya çalışıyorlardı... 

Tesadüf bu ya, bugün de az buçuk ağzı laf yapan herkesi götürüyorlar. 

O günlerde böyle bol keseden atanlar şimdi nerede basın, nerede demokrasi diye dert yanıyorlar. Haklılar da ama unuttukları bir şey vardı. O dönemler hangi basın yayın organında olursa olsun götürülen emekçi kardeşlerine sahip çıksalardı, şimdi bunlar da kendilerinin başına gelmezdi. Artık ok yaydan çıktı. Kamyonun freni patladı. Nerede duracağı belli değil... 

Şimdi demokrasi, insan hakları, emek ve iş diyenleri hatırladıysanız ve geç de olsa hak verdiyseniz, bu çok iyi, zararın neresinden dönülürse kardır... 

O halde mücadeleye varım diyorsanız hodri meydan, haydi ayrılık ve gayrılıkları bir yana bırakalım. Yek vücut olup haklarımızı almak için seferber olalım... 

Haydi o zaman... Şimdi... Mücadeleye…