Bayram gelmiş neyime...

Bayram gelmiş neyime… Kan damlar yüreğime...

Bayram gelmeden, kan damladı yüreklerimize. Mübarek ay, mübarek gece arifesinde yüreklere hançer sokuldu. On üç yiğit, bizler için ne düşünür bilemiyoruz ama bizim sadece elimizden düşünmek, üzülmek, kınamak mı gelir? Duymak istemiyoruz bu masalları: Şiddetle kınıyormuşuz, şehitlerimizin kanları yerde kalmayacakmış, terörü bitirecekmişiz. Geçin kardeşim bu masalları. Artık laf değil, icraat bekliyoruz. Kim bitirecek bilmiyorum ama bitirmesi gerekenler ya bu işi bitirsin, ya da defolup gitsin! Ve gitmesi gereken başkaları da gitsin. Çünkü bu vücuda iki baş fazla gelir.

Neler yapmadık şu vatan için!

Kimimiz öldük;

Kimimiz nutuk söyledik. (O. V. KANIK)

Ölen öldü demiyoruz, diyemiyoruz. Ama şunu bağıra bağıra söylemek istiyorum. Biz artık nutuk dinlemek istemiyoruz.

Ateş düştüğü yeri yakar. Benim yüreğimde böylesi yangın varken on üç yiğidin evindeki alevleri hissedemiyorum. Hep sorarlar: Ayrılık gidene mi kor, geride kalana mı? On üç yiğit; uğrunda can verdiğiniz vatanı size layık koruyup, koruyamayacağımızı kendi adıma bilemiyorum. Ardınızdan bir Fatiha gönderir, bir dakikalık saygı duruşu yaparız. Belki adınızı bir sokağa veririz. Sizlerin buna ihtiyacınız olmadığını bile bile. Sizin hiçbir şeye ihtiyacınız yok. Çünkü size müjde, yaradanın kendisi tarafından verildi. (Al-i İmran: 169-170)

Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âguşunu açmış, duruyor Peygamber. (M.A.ERSOY)