Bebeğe ilk mektup...

İçimde büyümeye çalışan canlı !..Benimle üzülen, benimle sevinen bebeğim.

Bugün doktora gittiğimde ilk kez kalp atışını duydum. Doktor "dinle bak" dediğinde önce kendi kalp atışım sandım açıkçası. Çünkü benimde kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu ultrason anında.

"Beyaz çizgi kalp atışı" dedi bana doktorum. Karşımdaki monitöre bakarken içim titredi. Büyümüşdü birazcık bizim mercimek.

Büyümüşde kalp atşını bile duyuruyordu bize..

O an nasıl bir duygu olduğunu anlatmak için oturdum pc başına.

Hissettiğim sadece heyecan !. Küt küt küt. Belli periyodlarla atışını izledim ve duydum. İçimde bir canlı olduğunu ilk kez bugün hissettiğimi itiraf etmeliyim.

O' içimdeki küçük canlıya söylemek istediğim o kadar çok şey var ki aslında ..

Bebeğe ilk mektup !

Eylül ayını hep sevdim. Hele bu sene çok daha farklı oldu benim için. Bana bu farklı heyecanı yaşattığın için sana çok teşekkür ederim bebeğim !

Daha dünyaya gelmene 8 ay var nerdeyse. Ama şimdiden öyle bir merak sardı ki anlatamam.

Cinsiyetin hiç önemli değil. Sağlıklı olman önemli olan . 6 hafta 1 günlükmüşsün daha. Yaşanacak çok uzun haftalar var hayırlısıyla. Öyle temkinli davranıyorum ki anlatamam. Ah sen bilsen benim normal halimi anlarsın şimdi ne demek istediğimi !

Bir şeyi almak için yere eğilmekten korkuyorum. Sanki pamuk ipliği var senlen aramızda. Öyle olmadığını biliyorum ama. Tek korkum sana zarar gelmesi.

Annelik içgüdüsünün başladığı zamanlarmış meğerse. Annem babam üzerime çok düştüklerinde kızardım onlara.
" ben kocamanım ne yapmak istediğimi biliyorum " derdim. O zaman bana " anne olunca anlayacaksın" derlerdi.

İşte anahtar cümle buymuş bebeğim !

İçime düştüğünü hissettiğimden beri o duygular içindeyim. Hissettim diyorum . Çünkü test yapılmadan önce bir kıpırtı vardı yüreğimde. Sonbahar sendromu yaşıyormuşum gibi gelmedi ilk kez bu sene.

Değişik bir ruh haline büründüğümde ben , sen içimde inşaata başlamışsın meğer.

Şimdi üzülürken önce seni düşünüyorum. Kızamıyorum hiç bir şeye. Sende kızma diye. Gülerken seninde gülümsemeni istiyorum .

Sakin bir bebek olman için bende sakin olmaya çalışıyorum. Yaşadıüım her belirti beni heyecanlandırıyor garip bir şekilde. Geçen hafta bir gün ; hiç sıkıntım olmadı. Beni aldımı bir telaş !. Bir şey oldu sandım sana. Meğer sen arada bunu yapacakmışın bana. !

Sonbahar ayında yürüyüşleri severim ben . Yağmurun altında . Bu sene de seninle yaaprız artık.

Çok duygusalımdır yalnız ben !. Seninde öyle olabilme ihtimalini düşünüyorum. Düşündükçe hüzünleniyorum.

Hayvanları çok seveceksin sende buna eminim. "İnsanları tanıdıkça hayvanları daha çok seviyorum" sözünü çok kullanan bir annen olacak çünkü.

Sevmeyi seveceksin sende. Sana zarar versede bu sevgi. Seveceksin !

Senin yalnız ve yalnız bana ait olduğunu biliyorum . En azından şimdilik. Çünkü sadece ikimiz varız şu an'da.

Dokuz ay boyunca SEN ve BEN...

Bu güzel zamanı en güzel şekilde doya doya yaşayalım ikimizde..

Daha çok yazacağım mektuplarım olacak sana İnşallah .

Çocukları hep seven ben ; daha bir başka bakıyorum şimdi o minik bedenlere.

Seni görüyorum her birinde..

Küçük bedenler ve kocaman yüreklersiniz hepiniz..

Bir daha ki mektupda buluşmak üzere bebeğim. Seni fazla yormayayım !..