Beklenen

Beklemek, sonunu tahmin edememek... Ama hep bir umudla geleceğini beklemek. Ne büyük bir sabır, gidenin geleceği umudunu kaybetmemek... Belki karşısındakinin de kendisinini sevebileceğini düşünmek...

Sevgi vermek içindir. Hesapsızca sevebilmek, büyük erdem bana göre. ama yinede beklemeyi tercih ediyoruz, ne kadar da durmuyoruz desek, içten içe acaba beklentileriyle geçiyor bazen koca bir ömür..

İhtimaller, beklentiler zaman kaybı değil mi?

Beklemeyi sevmiyorum. Ama bütün düşündükleriniz, planlarınız aynı anda geç(e)miyor hayata. Planlar, kariyer, aşk, sevgi, dostluk, arkadaşlık.. askıya alıyorum. Ardından bir bakıyorum aslında yaşam beni askıya almış habersizce.. Rolümü arıyorum, sahneye koyacak bir hikaye.

Halbuki zaman ilerledikçe yıpratıyor hem bedenimi hem duygularımı. Sevmiyorum ben beklemeyi. Hikayemi yazıp oynamak istiyorum biran önce..

Bekle dedi gitti

Ben beklemedim, o da gelmedi...

Ölüm gibi birşey oldu

ama kimse ölmedi.. (Özdemir Asaf)