Ben, hep sevdim gücünüzü.

Ben, hep sevdim gücünüzü.
Hep, güzeldi başımı
Bırakıvermek omuzlarınıza...
Güzeldi
Sokuluvermek koynunuza...
Kokunuzu kokladım ben
Hep,
O yüzden...

Gücün kokusunu hep sevdim ben!

Ellerinizi tutmayı da, işte bu yüzden.

Aşık bir adamın kocaman ellerinde
Küçücük kalışını sevdim
Ellerimin...

Burnumun sokuluşunu göğsünüze,
Koklamak için...

Kollamanızı sevdim...

Ben, bir tek,
O gücün elde havalanmasını...

Dilde uzanmasını...

Gözde kararmasını...

İşte, onu sevemedim!

Beni yok saymasını sevemedim...

Gücünüzü hep sevdim,
Sahiplenmenizi sevemedim ben!

Gülgün Karaoğlu
Aralık,30/04