Ben sana hasret öleceğim, biliyorum!!!

BEN!!! SANA HASRET.....

Düşlerimdeki "sen" bile farkında bunun,

Uyanmak istiyorum bu sensiz karabasanlardan,

Sesim çıkmıyor!!! oysa ben yine de bağırıyorum.

Ey benim kuytulardaki saklı koyağım, yakamozlu aşk limanım,

Ey benim "ismi fıslıtılarla söylenen" ve kanımla kutsadığım aşk sunağım,

Unuttun mu?! sen bana şiir olmuştun, ben de sana beste,

......................................................................................,

Zeytin tanesi gözlüm benim, ben sana hasret öleceğim, öyle mi?!,

Sen beni o gözlerinde unutsan da ben düşlerinde yeniden yeşereceğim....

Ankara'dan, küçük, uzak ve soğuk bir kente göçmüş bir akademisyenim. Yazmanın, dolayısı ile paylaşma..