Ben yapmadım, Atam yapmadı, yapsaydık; konuşacak kimse olmazdı...

Ben bir Türk'üm, Erzurum'luyum. Dadaşım. Uzman Psikolojik Danışmanım.
Hayatımda bir çok Türk, Arap, Ermeni, Yahudi, Kürt, Rum, Rus vs. farklı kültürden Türk Vatandaşı hizmet almak için karşıma geldi. Ben bir psikolojik danışman olarak onları dinledim, onların dertlerine çare oldum, mutlu ve huzurlu olmaları için çalıştım. Kendileri ile, aileleri ile, toplum ile, dünya ile ve Tanrı ile barışık yaşamaları için emek verdim. Benim atam da böyle yapmış. Biz, bizimle yaşayan hiç kimseye zulmetmedik, yedirdik, içirdik, besledik (asla başa kakmıyorum). Ama birileri benim atalarımın zulüm yaptığını söylüyor, tüm dünya da acıyarak dinliyor onları. Zulmü yapan benim atalarım mı? Eğer öyle olsaydı, doğuda, güneyde, İstanbul'da bir tane bile Ermeni asıllı vatandaşımıza rastlayamazdınız. Bizim harsımızda, dinimizde zulüm yasaktır. Cansıza bie saygısızlık edemeyiz.

Öte taraftan ben de çocukken atalarımın Ermenilerden yaşadığı zulümleri dinledim, tıpkı Ermeni asıllı çocuk kardeşlerim gibi. İşte fark burada bence: Ben kinci değilim, sevgi dolu yüreğim, merhametliyim, saygı doluyum dünyaya, insana, geçmişi geçmişte bırakıp, günüme, gün içinde vereceğim hizmete bakarım, geleceğimi de yanlış hayaller ve aptalca hırslarla ziyan etmem, ağlayıp şikayet de etmem, ama terbiyesize, nanköre de sessiz kalmam, hele hele küstahça toprağıma göz dikene de acımam. Tıpkı, tıpkı atalarım gibi.