Benim hayatım

Sevgili sivyus ;

Benim hayatım çok enterasandır

İlkokula gittim bir heyecanla

‘’Şöyle güzel böyle güzel’’ diye söylediler

Girdim sınıfa

Hoca anlatıyor

İpin ucunu kaçırmışım

Hocayı dinlemiyorum

Etrafa bakmaya başladım.

Daha sonra , bari yanımdaki ne yapıyorsa

Onu yapayım dedim

Yanımdaki yazı yazıyor

Ben de yazayım dedim

Yazdım , yazdığını;ancak

Sonra kız beni şikayet etmeye gitti .

Meğer ben onun yazdığının aynısını

Yazarken. Onun adının yazmışım.

‘’ bu benim adımı yazıyor diye şikayet etti’’

Sonrasını hatırlamıyorum.

Tutturdular ben öğretmenimi rahatsız ediyormuşum diye

Yaramazlık yapıyormuşum, çok konuşuyormuşum

;ama ben sus pus oturuyorum. Bir şey yapmıyorum ki.

Allah allah dedim. Siz misiniz bunu bana diyen

Olmayan bir şeyi bana gösterdiniz.

Bu olmayanı ben kendime oldurayım.

Akıllıyken yaramaz oldum

İlk okulda hep derse geç gelirdim.

Annem gebe

Hocam da ben geç geldim diye bizim evi arayıp , beni şikayet ederdi.

Annem o haliyle kalkar telefonu açardı

Cık cık cık

İlahi hoca hiç düşünce yok mu sende.

Orta okulda 3 sene teşekkür belgesi aldım.

Beşinci sınıfta, bir sırada 3 kişi oturuyorduk

İkisi birlikte yapıp sınavlarda kopya çekiyorlardı.

Bana kopya vermiyorlardı.

Bir tanesi çalışkandı zaten.

Diğeri benim gibi orta halli

Dönem sonunda çalışkan çocuk takdir aldı.

Çok normal.

;ama diğeri alamadı ben aldım.

Allah adaletli davrandı.

Çok şükür.

İttifak kurdular;ama ben kazandım.

Lise 1 sıkıntılıydı.

Ha unutmadan hiç kimseden çekmedim matematik’ten çektiğim kadar.

Fizik, kimya hepsi matematik ile ilgiliydi.

İlk dönem geldi 6 tane zayıf

Üç tane sıfır, üç tane bir

Neyse çalıştım ikinci dönem

Verdim hepsini.

Zoru başardım yani

Lise 2 ve 3 rahattı ;çünkü kendi bölümümü seçtim

;yalnız hayattan öğrendiğim bir şey var.

İnsanın kendisine yaptığı en büyük kötülük

Kendi kendisini bitirmesidir.

Dost tavsiyesi.

İşte bu kadar...

öperim sivyus

Hoşçakal.