Benim kalbim mi küçük??

Yüreğim yetmiyor gibi geliyor artık aşkına sanki…
‘’Benim sevgilimin elleri minicik,burnu küçücük,ağzı ufacık…’’ diye diye seviyorsun ya beni bilmiyordun o zamanlar sevgilinin yüreği senin için ne büyük,acaba onu da küçük mü düşünüyor sevdiğim diye merak ediyordum,ama şimdi bende benim yüreğim büyük değil mi acaba diye düşünmeye başladım.Yoksa yüreğimde sevgilimin ağzıma,yüzüme,burnuma dediği gibi küçücük mü acaba diye düşünüyorum,çünkü sen sığmıyorsun içine,yetmiyor benim minik yüreğim sana olan aşkımı içine sığdırmaya,taşıyor taşıyorsun.
Büyük patlamalar yapan yanar dağlar gibi yüreğim,aşkın ateşle birleşip yükseliyor yükseliyor ve yüreğimden tüm hücrelerime ulaşana kadar taşıyor,ele geçiriyor beni.Hiç şikayetçi değilim ama bütün benliğimin aşkın tarafından ele geçirilmesinden,sadece korkuyorum sevgili, acaba yüreğim küçük mü benim diye???
Seninle geçirilen zamanların güzelliği,aşkın büyüsü sana ve sonsuz sevgine layık olabilmenin umarsız çabası belki de bana böyle düşündüren.Hani sorarsın bana ‘beni ne kadar seviyorsun’ diye,sonra ben kollarımı arkada birleştirip ‘işte bu kadar’ derim ya sana,hayır hayır kollarım upuzun olsa sadece arkama kadar değil koca dünyayı kavrayacak kadar uzansa da sana olan sevgimin çokluğunu ifade etmeye yetmez.İşte böyle düşünüp senin sevginin çokluğunu nasıl anlatacağımı bilemezken yüreğim küçük mü acaba diye düşünmeden geçemiyorum.
Yanımda oluşun öylesine bir huzur ki.Sabah seninle başlayan gün,gece seninle son bulan akşamlardı hep sen yokken,ama şimdi gece en son senin yanından ayrılıp uykuya dalmak,gün sonunda en son gördüğüm kişi olarak senin hayalinle yatmak bambaşka bir güzellik,belki de tüm bu yaşattığın senli günlerin sonuna gelmek beni endişelendiriyor,aşkının taşkınlarında sana layık olabilir miyim acaba diye düşündürüyor…
Her an güzel seninle her an.Birlikte edilen kahvaltı,yan yana yürünen yollar,gözlerine bakarak gezilen parklar,saatlerce oturup oynanan tavla,bir bardak içkiyle sarhoş olmak,seninle gülmek,ağlamak her an her şey güzel seninle...
Sona az kaldı yan yana oluşumuzun son günleri yaşadıklarımız her dakikayı birlikte geçirebileceğim sana sıkı sıkı sarılacağım son birkaç gün sonra yine hasretle sürecek aylar…
Gidişini düşünmek ne kadar üzüyorsa yanında oluşumdaki her bakışın,her dokunuşun daha anlamlı olmaya başladı sanki.Her an güzel seninle ama bunca günün içinde en unutulmazını geçen gece yaşattın bana meleğim,hani yine kolun boynumda başım omzumda,yıldızlar tepemizde oturuyorduk ya,’hadi bana bir şarkı söyle’ dediğimde sen her zamanki gibi biz olan şarkının sözlerini fısıldadın kulağıma ‘yüzünde yaşamın izleri vardı………’ diye mırıldanırken sen,baktım gözlerine uzun uzun ve sesin kulağıma gelirken gerçekten yüzünde yaşam izleri var sevgilinin diye düşündüm,sevdim onu görünce birden ve her daim seveceğim.Şarkıyı bitirip ellerin gezindi yüzümde ‘yüzünde gezinmesini çook seviyorum ellerimin’ dedin
‘Seni keşfetmek bu her bir ayrıntıyı işlemek hafızaya’ dedim
‘Gözlerine bakmayı seviyorum’
‘Kokunu duymayı seviyorum’
‘Yanında olmayı seviyorum’
‘Benim olmanı seviyorum’
‘Varlığını seviyorum’
‘Sıcaklığını seviyorum’
…
…
…
Bilmem ne kadar sürdü birbirimizde neleri sevdiğimizi saydığımız o anlar belki saatler belki birkaç dakika sadece,ama benim için ömür oldu her bir sözün her bir dokunuşun,sıcacık bakışın…
Böyle sen ve aşk varken kanımda,söylesene sevgilim benim kalbim mi küçücük ki sevgin içine sığmayıp taşıyor ???