Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

15 Kasım '06

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Benliğin otopsisi

Benliğin otopsisi
 

Ruhum


Bir şiirdi aşk. Minicik huzurlu bir zaman dilimi. Mutlu bir fotoğraf karesi... Kimse tahmin edemez ne kadar süreceğini ne zaman son bulacağını.. O öyle beklenmedik bir anda, ona sımsıkı tutunup tüm benliğiniz onunla bütünleşip, kalp ritminizin onunla bir olup attığı o zaman diliminde, acımasızca terkeder sizi...

Zaman akıp gidiyordur... Siz onsuzluğa alışmayı dilersiniz hep. Ama böyle bir şansınız yoktur ilk bakışta. İçinde onarılmaz eksik bir parça gibi... Tek bir alt yazı geçer durur.. Yanıldım... Bu yer bitirir sizi... Zaman ilerler durur... Aklınızda hep o bitiş sahnesi.. Siz bir türlü o bitiş sahnesini kabul edemezsiniz. Aynı yerde dönüp durursunuz. Zaman durmuş gibi gelir.

Oysa zaman su gibi akıp geçiyordur... İlk düşünce her zaman, vazgeçilmez olduğunuzdur. Bunu sorgular durursunuz. Yok canım benden vazgeçemez’ler vs ler. Bu avutmaz bir süre sonra. Çünkü iş ciddiye binmiştir.

Zaman akıp gitmektedir. Diğer aşamaya geçeriz birden.. Neden-nasıllar sarar her yanımızı. Neden bitti? Eksik olan neydi? Ya da fazla? Aradığı başka bir şey miydi? Onu bıktırdım mı? Hiç sevmemiş miydi? Sonra kendi duygularınızı tartar durursunuz.... Kendi kuyunuzu kendiniz kazmışsınızdır... Farkındasınızdır. Bilirsiniz... Ama bu teselli etmez asla... Zaman akıp gitmektedir..

Sonra ki aşama onu yoketme aşaması.. İsmini, isminin can verdiği benliğinizi, size kattığı alışkanlıkları, onun tarafından sevilmeyi, ondan aldığınız şefkati, onu arzuladığınız zaman dilimlerini, size akan her aşk damlasını birer birer temizlemeye çalışmak.... Bu ilk başta delice geliyor insana. İmkansız gibi hatta.. Çivi çiviyi söker.. mi acaba? Onu silmek ne yazık ki beklediğinizden fazla zaman alacaktır.

Zaman akıp gitmektedir... Her gün kanarsınız azar azar... Sonra kendine olan kızgınlık başlar... Her sabah uyandığında için içini yer. Nefret edersin kendinden. Hayatın acımasız bu yüzünden. Bunun senin başına gelmesinden...

Günler akıp geçer. Öfken artar durur... Canlı bir cenaze gibi yaşarsın hayatı...T adı yoktur hiçbirşeyin. Nefes alıp vermek anlamsız gelir. Bakarsın ama göremezsin, duyarsın ama duyamazsın. İstersin ama umursamazsın... Mahkum görürsün kendini. Öylesine diptesindir ki, kimsenin seni orda göremediğini düşünürsün... Ya da kimsenin seni umursamadığını.

Zaman delice akıp gider... Hayatın gözünün önünden geçer gider... Kimse yakmamıştır böyle canını. Ya da kimse kırmamıştır seni böyle.. Geçmiş asla telafi etmez ruhunu. Herşeye ağlar durursun... Herkesin güldüğünü anlar da sen ağlarsın.. Bazen için için, bazen avaz avaz...

Sen aşık olmuşsundur.. Ya da bağımlı.... Gözün hiçkimseyi görmek istemez. Etrafından geçip gidenleri farkedemeyecek kadar körelirsin... Ne sabah ne akşam, ne ertesi gün ne gelecek ay, ne yaz ne sonbahar duymazsın bilmezsin... Zaman öylesine akıp gider yakınından. Sen hala derin uykunda bu kabusun bitmesi için yalvarırsın...

Zaman akıp gitmektedir ama!!! Yavaş yavaş gözlerini aralarsın hayata, kaybettiklerine asla dönüp bakmazsın. Ama aklının bir köşesi, kalbinin tamamı onu hatırlatır durur. Önce onu sonra kendini affetmeyi istersin... Affettim dersin... Affedemezsin....

Zaman akıp geçer... O alıştığın şefkati özler durursun.. Ama bir yandan artık insanlara güvenemiyorsundur. Yeni birini hayatına arkadaş vasfı ile bile sokmak korkutucu gelir sana... Savunma mekanizman hep öndedir. Kalbinin sana hükmetmesine izin vermezsin. Bir kere kırılmıştır kalbin....

Zaman akıp gitmektedir... Yüzünde bir tebessüm olsun istersin artık... Gözlerin bakmayı, dudakların dile getirmeyi, kalbin yeniden sevilmeyi diliyordur.... Sen bunlara kulak verirsin ama denemekten hala korkuyorsundur....

Herşey birini sevmekle başladı bilirsin... Sevdin, güvendin, hayaller kurdun, özledin arzuladın...... Sevdin, daha çok daha çok sevdin.... Bu bir teslim oluştu belki... Yeniden bir hayat kurmak kadar zor birine yeniden gönül kapını aralamak... Bunu bilirsin, kendini engellemekle geçen sürece geçersin... İzin vermezsin kendine... Canın acımıştır ve sen bir daha olmasına izin vermeyeceksindir....

Ne dilersin böyle anlarda? Zaman akıp gidiyor?

 
Toplam blog
: 5
: 478
Kayıt tarihi
: 15.11.06
 
 

İstanbulu seven ama yaşamın zorluklarından bıkan biriyim... Gözüm minik kasabalarda ya da adalarda...