Beşiktaş'ın transferleri - mali boyut

Finansal Fair Play (FFP) kuralları kulüplerin hayatına girdiğinden beri bir yanımız hep muhasebeci oldu. Eskiden bir futbolcu transfer edildiğinde onun maaşının ne olacağı, kulübüne ne kadar ödeneceği gibi konuları hiç düşünmezken şimdi transferleri sadece alınan oyuncunun özelliklerine göre değil aynı zamanda onun maliyetine göre değerlendirir olduk.  

Hele hele bizdeki gibi kulüplerin başında, ekonomi derslerinde bilardo oynamaya gitmiş yöneticiler olunca UEFA’nın mali radarına yakalanmamız işten bile olmuyor.  Beşiktaş’ın UEFA ile yaptığı o meşhur uzlaşma anlaşmasının bir maddesi de kulübün bir sezondaki giderlerinin gelirlerinden fazla olmaması gerektiğine ilişkin. Bu bağlayıcı madde nedeniyle siyah beyazlıların bir transfer yapması için öncelikle o futbolcunun maliyeti kadar gelir yaratması gerekiyor.

Bu açıdan bakıldığında yapılacak şey basit: kredi kartları icat olmadan önce maaşlı çalışan herkesin yaptığı gibi kalemi alıp kâğıdın bir tarafına gelirleri karşısında da giderleri yazmak ve sonucu görmek.   

Beşiktaş’ın kasasına bu sezon Sosa ve Töre’den toplam 9.5 milyon avro girdi. Ayrıca bu oyuncular ile birlikte takımdan ayrılan Gomez, İsmail Köybaşı, Mustafa Pektemek’in, Serdar Kurtuluş, Pedro Franko ve diğer birkaç futbolcuya ödenmeyecek maaşlar düşünüldüğünde ortaya 18-19 milyon avroluk bir bütçe çıkıyor.

Öte yandan Beşiktaş’ın şu ana kadar Marselo ve Adriano’nun bonservisleri ile Taliska ve Abubakar’ın kiralama bedelleri için kasasından çıkan rakam yaklaşık 7 milyon avro. Bu rakam da, Gökhan Gönül ve takıma katılan diğer birkaç oyuncuya ödenecek maaşlar düşünüldüğünde garip bir şekilde 18-19 milyon avroya denk geliyor.

Bu şartlar altında siyah beyazlılar aslında sınırda ve açıkçası yıllık maliyeti 5 milyon avro civarında olacak olan Nasri ve elzem olmayan Caner Erkin ile ilgilenmeleri düşündürücü. Elbette kulübün gönderilen futbolcular dışında Şampiyonlar Ligi, maç yayını ve maç günü gelirleri gibi ilave gelirleri de var ama bu gelirler öncelikle ihtiyaç olan stoper için kullanılsa ve söz verildiği gibi 2019 sezonu sonunda başa baş noktasına gelebilmek için kasada tutulsa daha iyi olmaz mı? Son 12 aylık gelir tablosuna göre Beşiktaş’ın dönem zararı 40 milyon avro civarında.

Velhasıl Beşiktaş’ın kazandığı tüm parayı harcaması şart olmadığı gibi verdiği taahhütleri yerine getirebilmek için kazandığından daha az harcaması gerekiyor.

Beşiktaş’ın bu sene gerçekleşen ve gerçekleşmesi öngörülen transferlerinin dikkatimi çeken bir diğer özelliği de bu oyuncuların çoğunun kiralık olarak takıma katılması. Şimdilik sadece Talisca ve Abubakar kiralandı fakat Nasri, Caner ve Abdennour da düşünüldüğünde bu sayının artması olası. Bir futbolcunun kiralık olarak takıma takılması, bonservisiyle birlikte transfer edilmesi ile tam olarak aynı şey değil diye düşünüyorum. Kiralık futbolcuların iş ahlâkının üst seviyede olması gerekiyor. Eğer aldığınız oyuncu Gomez gibi bir profesyonelse endişelenmeniz gerekmez fakat bazı futbolcular için sene sonunda evine dönecek olmak onların potansiyellerini sahaya her zaman yüzde yüz yansıtmalarına engel olabilir ve buna Fenerbahçeli Markoviç örnek verilebilir.

Talisca ve Abubakar’ın gerek yaşları gerekse ülkeleri düşünüldüğünde bu “kiralama” riskinin düşük olmadığını söylemek gerek. Ayrıca bu oyuncular Beşiktaş’ın bu sene en kilit oyuncularından olacaklar.

Futbolcu kiralama işi, FFP kuralları çıkalı beri oldukça popüler hale geldi. Gerek kadrolarında düşünmedikleri oyunculara maaş vermek istemeyen, gerekse istedikleri oyuncuyu bonservisiyle alacak bütçeleri olmayan kulüpler bu ara formüle sıcak bakıyor ve tüm Avrupa’da kiralık oyuncuların sayısı her sezon biraz daha artıyor. Sanıyorum UEFA yakın gelecekte futbolun selameti için bu durum için de bir düzenleme yaparak kadrolardaki kiralık oyuncu sayısını sınırlandırabilir.     

Bu arada 30 Ağustos Zafer Bayramımız kutlu olsun, zaferimiz daim olsun. Ulu önderin yolundan her ayrıldığımızda başımıza bir iş geliyor, ayrılmayalım.  

can.nizamoglu@gmail.com