Bestekar Melekler

4+4+4 olmayan 11 yıllık öğrencilik hayatımda, her yazılı sınavımda “İstediğin sorudan başlayabilirsin Hakan.” derlerdi elleri öpülesi cefakâr öğretmenlerim. Bende Avrupa Şampiyonu Sapsarı Melekler’imizin önlerinde sarı-laci yüreğimi ilikleyip, hüzünbaz, bulutlu satırlarımla başlamak istiyorum isyankâr yazıma.

Geçtiğimiz Cuma Çağlayan’daydık yine aklımızla, fikrimizle ve de üşümeyen bedenlerimizle. Beklenen beyaz güvercin ne yazık ki yine nazlandı özgürlüğe kanat çırpmaya, umutlarımızı bir fırtına tutup deryaya kardı maalesef. Başkanımızla kavuşmalarımız 30 Nisan - 5 Mayıs tarihleri arasında görülecek celseye bırakıldı. Çıkan bu karara üzüldük, kırıldık, çoğumuzun yüzüne diken oldu geceleri baş koyduğumuz yastık, gücendik belki yedi bölgeli ülkemizin adaletine ama asla yıkılmadık, yutkunduk lakin ödün vermedik kimseye gururumuzdan. Beklemeye başladık 5 Mayıs’ı sabırla ve özlemle. Mayıs’ın 6’sı hariç, özel bir ay olduğuna inanmışımdır hep. İlk gününde işçi bayramımızı kutlarız Mayıs’ın mesela, 3’ünüyse kuruluşumuz olarak ilan etmişliğimiz vardır. Ziyaret etmiştir bu tarihte çünkü taraftarı olduğu kulübünü sarı saçlı lacivert gözlü Mustafa Kemal Atatürk. 19’unda kendisini saygıyla anarız spor yaparak, tarihteki yerini alan 2007 Ali Sami Yen Su Savaşı’nı çıkaranlara inat. 1907 gözle beklediğimiz tahliyeyi Tanrı’dan dileyerek, Mayıs’ın 5’inide saydığım bu özellikler zincirine yeni bir halka olarak eklemek istiyorum, umarım ukde kalmaz bu istek içimde.

Sapsarı Melekler’den iki kelam ederek dağıtma vaktidir artık yazıdaki hüzünbaz, bulutlu satırları. 3 yıl arka arkaya katıldıkları Avrupa CEV Şampiyonlar Ligi 4’lü Final’inde nihayet beklenen kupayla indiler Sabiha Gökçen’e Sarı Melekler. Ülkemiz yalnızca futbol takımlarının başarılarına ve havaalanlarında karşılamaya endeksli olduğu için, Sarı Melekler’i karşılamak için Sabiha Gökçen’e akın eden renktaşlarımız gıpta ve kıskançlık duygularını ayyuka çıkartmış oldular. Kendi taraftarına beste yapan ilk voleybol takımı olma özelliğini taşıyan Sarı Melekler’de bu gıptalığa ve kıskançlığa şefkatli kanatlarını açmış oldular tabiri caizse. Hepsine yürekten teşekkür ediyor, Avrupa Şampiyonu kupalarından öpüyorum. Final satırlarım Euroleague 8’li finalinde aynı gruba düşen rakibesi Galatasaray Medical Park’a arefeyi gösterip, bayramı yaşatmayan Potanın Kraliçeleri’ne olsun. Finale kalamamanıza rağmen kupayı potanızın ucundan kaçırdığınızı düşünüyorum. Penny şanssız bir şekilde sakatlanmasaydı eğer, finale çıkmakla kalmaz, alırdık da kupayı. Hepinizin canı sağolsun. Kupa Penny’nin çapraz yan bağlarının sadakası olsun.

Bu sefer ki yazıda futbol takımımızdan hiç söz etmeyerek nadasa bıraktığımın farkındayım pek kıymetli okur. Gelişmeler çok sıcak ve bir hayli derin olduğu için, gözlerinizi ve zihninizi fazla yormamak adına haftaya bırakıyorum bu derin mevzuları. Kalın sağlıcakla…