Beyaz Kadınlar

Bazı insanlar vardır güzeldirler. Bayağı bir güzel. Yüzüne bakmaya doyamazsınız. Boy, pos endam tam yerinde. Özellikle erkekler böyle kadınları görünce bayılırlar. Etkilerinde kalırlar, onlarla yakın olmak isterler ve dahi onlara âşık olur, evlenmek isteler, evlenirler…

Sonra olanlar olur.

Ne olur.

Bu güzel kadınların, güzel olmayan yüzleri çıkar ortaya.

Meğerse bayağı bir kötüdürler.

Kıskanç, asabi, egosu tavan yapmış, hoşgörüsü olmayan.

Karşısındaki şaşkın haldedir.

Eeee ne oldu o melek yüzlü dünya güzeline.

Cemal Süreyya;

“Yüzü güzele kırk günde doyarsın, huyu güzele kırk yılda doyamazsın.”

Ondandır ki, büyükler uyarırlardı gençleri ve derlerdi ki;

“Sakın yavrum güzelliğine aldanma, önemli olan ruhunun güzelliğidir.

Güzellikle ilgili bir Fransız Efsanesinden söz etmek istiyorum.

‘Beyaz Kadınlar’ adında topluluk varmış.

Köprü bekçileri gibiymişler.

Dans etmeyi severlermiş.

Köprüden geçecek olan gençlerin, karşılarına geçerlermiş.

Düşünün bembeyaz, beyazlar içinde ve çok güzel bu kadınlar, erkeklere birlikte dans edelim derlermiş.

Bu kadınlar, genç erkekleri dans ederek karşılarlarmış.

Düşünün lütfen, beyaz bir kadın ve çok güzel,

Kuvvetle muhtemel beyazlar ve uzun, uçuşan kıyafetler içinde, elbiseleri belki de çiçeklerle bezeli…

Büyülerine kapılanlar onlarla dans ederlermiş.

Dans etmek istemeyenlerin vay haline.

O zaman sinirlenirlermiş,

O zaman çok kızarlarmış,

O zaman güzel yüzleri değişirmiş.

Melek yüzlüler gider, şeytan suratlar ortaya çıkarmış.

Genci ya köprüden atarlarmış veya işkence yaparlarmış.

Bu kadınlara köprü bekçileri, dans eden, beyaz kadınlar denilirmiş.

Şimdilerde de rastladığımız olaylar değil midir, melek görünüp aslında şeytan olanlar.

Kıssa’dan Hisse…

Nazan Şara Şatana