Bilmezdin yüreğimin bu kadar çok çarptığını

Çok başarılıydı benim hayatım. Kendimi hep şanslı görürdüm. Sınıfların birincisi, ögretmenin incisi. Uzun bir öğretim hayatının akabinde ki yükseklisans devam ederken atıldım çalışma hayatına. Çabuk keşfedildim. Çalışma hayatım da övgüler alarak devam etti. Bu arada evlendim. Ama her zaman programlıydım. Ne zaman evlenilecek, nelere yatırım yapılacak, hangi ülkeler gezilecek ve nihayetinde Çocuk Sahibi olunacak. Herşeyajandaya bağlı bir şekilde ve kontrolümde devam etmekteydi. Taa ki hamile olduğumu öğreninceye kadar. Oysa bir yanlışlık vardı baharda gideceğimiz İrlanda seyahatinden sonra planlıyordum. Hay Allah nerede yanlışlık olmuştu.

İşte o zaman ben anladım cürmümün ne kadar olduğunu. Duygularım&İçgüdülerim darbe yapmış ve mantığım saltanatını bırakmak zorunda kalmıştı.
Daha önce herşeyi yapacağına inanan ve kendine güvenen ben bir anda anneliği beceremeyeceğimi düşünüp, çocuk büyütmüş kadınlara imrenerek bakmaya başladım.

Böyle başladı benim 'Annelik Serüveni'm.
Çoook yol aldım ve 8 yaşında oldu kızım.
Hergün Tanrıya bana bu mucizeyi yaşattığı için binlerce kez şükredip, devamı için yalvarıyorum.
Ve aslında guzel bir ders oldu bana, Ne kadar çabuk oldum bittim demişim, şuan aslında bildiğim tek şey hiçbirsey bilmediğimdir.