Bin yılın soğuğu (bölüm sekiz)

KGB, Afrika’da yağmur ormanlarında yaşayan bir tür kelebeğin (Papilio antimarchus) peşindeydi. Kanatları açıldığında 25 cm’i bulan bu kelebek zehirli bir canlıydı. Kanatlarında bütün zehirli kelebekler gibi damgalar vardı ve yeşil renkliydi. Bu canlının zehirinden elde edilecek bir kimyasal silah dünyanın bir kısmını yok etmeye yeterde artardı bile.

Dimitri Çelskaya, kısa bir dönem Afrika’ya gönderilmişti. Afrika, genç adam için ilginç bir deneyim olmuştu. Ülkesine geri döndüğünde bambaşka biri olup çıkmıştı sanki. Yağmur ormanlarında yaşadığı günler hayatı fazlasıyla sorgulama imkânı bulmuştu. Nobosibirsk’deki laboratuarda tekrar çalışmaya başladığı günlerden birinde, yemek yediği lokantada (Laboratuar ücra bir kasabadaydı bununla birlikte Dimitri, haftanın bazı günleri Nobosibirsk’e inerdi.) Sonya, isimli esmer güzeli bir kızla tanıştı. Kızın uzun siyah saçları ve alev alev yanan kara gözleri vardı.

Dimitri, aslında yakışıklı bir adam sayılmazdı. Çevresindekilere pek aldırış etmez, çoğu zaman da görmezdi. Ama o akşam ne olduysa olmuş birdenbire Sonya’yı fark etmişti. Genç kızı gördüğünde çok farklı duygular hissetmişti. Çok sonraları şöyle anlatacaktı o karşılaşmayı. Kalbim yerinden çıkacak sandım.

Oysaki hiç de hissettiği gibi olmamıştı. Dimitri’nin kalbi yerinden çıkmadığı gibi, bir iki merhaba’dan sonra çok iyi birer arkadaş olup çıkmıştı iki genç. Ama arada bazı engeller de yok değildi. Sonya’nın annesi, Sonya’ya Dimitri’yi hiç gözünün tutmadığını söylemişti. Tabii genç kızın umurunda olmadı bu sözler. Dimitri’de hiçbir erkekte bulamayacağı bir şeyi bulmuştu. Hani ne olduğunu sorsalar açıklayamazdı ama, galiba seviyordu Dimitri’yi. Genç adam cephesinde de aynı durum mevcuttu. Büyük bir aşkla bağlanmıştı Sonya’ya. Birbirini seven iki genç kuytularda gizli gizli buluşmaya başlamıştı. Bu buluşmalardan birinde, bir gece otele gittiler. İki genç, odalarına çıktıklarında birbirlerine ateşlice sarılıp öpüşmeye başladılar.