- Kategori
- Şiir
Bir bebek ağlıyor düşümde
Bir bebek ağlıyor düşümde
Gözlerinden sıçrıyor adını bilmediği acısı
Çığlığında saplı bir kurşun
Kundağında kalacak ten kokusu
Büyümeyecek ama
Büyüyecek göğsümde yangını.
Sesimde tükenecek, kurşuna isyanım
Ölecek bebek, yarını karanlık
Dört duvarı olacak toprak.
Toprak karanlık.
Bir bebek ağlıyor düşümde
Anasının memesinde
Ana bedeni soğuk
Gözleri açık, ruh yok.
Eteklerinden sızıyor kırmızı
Bacağı dizden yok
Tükenecek kopan bedenlere yumruk
Düşecek kolum halsiz,
Dört duvara gerilecek
Uykusuzluk denilen dikenli tel
Ve takılı üzerinde savaşın acı fotoğrafları
Sesim son tizde küfürde
Çınlıyor namluda hedef olan bedene
Kaç! lanet olası duymuyor…niye?
Bir kurşun daha saplanıyor
İsmini bilmeden hem de.
Gözlerimden doluyor güneş
Kan lekesi üstünde
Şimdi hatırladım
Bir bebek ağlıyordu düşümde.
Acaba hangi ülkedendi! ! !