Bir ben bir sen

Ben değildim o, kaybeden düşlerini. Düşüncelerinin parmaklarını boğazına dayayıp, tüm gücüyle sıktığı ruh değildim ben. Sadece öğrenmeye aç, tüm tatlar damağında kalmışcasına cesur küçük bir bedendim, hesap sormayı bilen fakat hesabını veremeyen...

Muhasebesi kötüydü hayatın, elimdeki avucumdaki tüm var oluşlarımla. Yenilerini bile anında temizliyordu gözlerimden süzülenlerin. İzin vermiyordu aldığım nefeslere, tutup da bırakamadığım nefeslerime. Sondu bu, sonum olmadan bitirmeye karar kıldı düşlerimi. Son bakış, son gülücük, son öpücük ve son dokunuşa sığmadı geleceğim.

Sığamadı yarınlarım parmaklarımın ucuna. Bir ben daha doğamadı benden, başkasını sevmesi için erken. Tuttu ellerimden, tuttu yaşları, bakışları, sorularım ve olmayan cevapları...

Bir ben geçti ömründen günümün, bir sen olamadı kimse ama sen beni kendinde çoktan öldürdün!