Bir erin okuma yazma öğrenmesi

AŞAĞIDAKİ FIKRA O YÖRENİN ŞİVESİ İLE YAZILMIŞTIR

 2-BİR ERİN OKUMA VE YAZMA ÖĞRENMESİ

 Doğu illerinden birinde asker okuma yazma kurslarına devam eder, kurs sonunda sınav yapılır. Komutanı bir karton üzerine çizilmiş resimler, altında da yazılar olan bir panuyu getirir ve ere sorar “oğlum bak!  sınav yapıyorum okuma yazmayı öğrendin mi? “ der. Er heyecanla” he komutanım ele öğrendim ki su cibi ohiram” “oku”  kedi, köpek, atın yavrusu, civciv, hindi, mayolu kadın, mayolu adam resimleri, altında da yazılar vardır. Er resimlere bakarak okumaya başlar “kediye pisic, köpeğe gudic, atın yavrusuna kuric, civcive cücük, hindiye culuh, mayolu kadına orosbi gari,  mayolu adama gavat” diye okur. Komutan çok sinirlenir bir tokat atar  “terbiyesiz herif benimle dalga mı geçiyorsun” diye bağırır. Er “viş neye vurirsan komutanım ahan bah işte yazir gözün kor mi” diye sızlanır.

Fıkra o yörenin şivesi ile yazılmıştır.

Öğrenmenin en sağlam ve yararlı yolu, kişinin doğrudan doğruya bilgi edinmesidir. Bu da okuyup, yazarak gerçekleşir. 1928 yılından günümüze Kadar Turk Silahlı Kuvvetleri, bu konuda Türk erkeklerine okuma, yazma öğrenme ve meslek edinmek için “HALK OKULU” olarak görev yapmıştır. UNESCO, Türk Silahlı Kuvvetlerini, Okuma, yazma konusunda dünyanın en başarılı, en düzenli, halk eğitimi çalışmaları olarak ilan etmiştir.

NAHİDE ÇELEBİ