Bir garip karşılaştırma

Başkent Ankara, eski başkent İstanbul’a karşı adeta Osmanlı İmparatorluğunun başkenti ile Cumhuriyet başkenti Ankara’nın karşılaştırılır hale getirilmesi. Eski iktidarların bebeği Ankara, son iktidarın gözbebeği ve el üstünde tutulanı İstanbul.

Bir İstanbul ki Türkiye’nin dengesini heran değiştiren ve ekonomik, kültürel, siyasi ağırlığı olan Megakent. Hayallerin de AB’nin başkenti olarak düşünülen Türkiye’nin batıya açılan kapısı birçok ülkeden büyük nüfusu ile ticaret merkezi ve kültür başkenti zaten böyle de bakılmakta yapılan yatırımlar, projeler İdari kontrolü güçleştirdiği gibi, yerel yönetimlerin siyasi ağırlığını hissetmekte.

Genel merkezlerin birer birer transfer olduğu şehir. Şehir merkezindeki esnafların, banliyöler de sitelere yerleşimin şart koşulduğu, yapılan göçlerin nasıl engelleneceğinin düşünüldüğü ancak bir türlü politika üretilemediği koskocaman bir vilayetimiz, bunun yanında ötekileştirilmeye çalışılan Cumhuriyetin kurulduğu dev karargah Ankara.. Bir asırın bile devletler için küçük bir zaman dilimi olduğu düşünülürse genç Cumhuriyetimiz de, bu kıpırdanmaların yani bir dönem AB nin yolu Diyarbakır dan geçer diyenlerin ve AB’nin merkezi İstanbul olacak diyenlerin Ülkeyi bu bakış açısıyla değil bir bütün olarak ayrıştırmadan değerlendirmek gerektiğini vurgulamak isterim.

Yıllar öncesinden bu kulvar da başlayan inatlaşma iktidarın el değiştirmesi ile yani iplerin karşı tarafa geçmesiyle bambaşka bir boyut kazanmış durumda, bir ülke düşünün ki iktidarı ile yerel yönetimleri ile idareyi elinde bulunduran hem içten hem dıştan Başkentin altını oyan kendi bahçesinden meyva aşıran kleptomanik bir ruh hali gibi. Rant cenneti İstanbul siyasi gelişmelere büyük kaynak oluşturmakta işte bu nedenle Ankara üvey evlat muamelesi görmeye başlamış bile.

Pembe köşk’e eski heyecanı kaybettirilmiş, misafirler İstanbul’un saraylarında ağırlanır olmuşlar. Ankara formalite şehri olmuş, milletvekillerinin çoğunun ikametleri ve Başbakan’ın çalışma ofisi de İstanbul’da “kabul edenler etmeyenler kabul edilmiştir” tekerlemelerini neredeyse tele konferanslarla elektronik ortamda yapacaklar TBMM’ye gitmeden, daha olmadı Lütfi Kırdar spor salonunu düşünecekler.

Tabi bu düşüncelerin şaka götürür bir tarafı da yok. Türkiye’nin kalbi Ankara hemen her vilayete merkezi durumda doğu, batı, kuzey, güney bölgelerinin hakim coğrafyası bunu göstermekte, milli mücadeleye konan son nokta Ankara, dimdik ayakta durmakta.

T.C Anayasasının ilk 4 maddesi

I. Devletin şekli

MADDE 1. – Türkiye Devleti bir Cumhuriyettir.

II. Cumhuriyetin nitelikleri

MADDE 2. – Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, millî dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk Devletidir.

III. Devletin bütünlüğü, resmî dili, bayrağı, millî marşı ve başkenti

MADDE 3. – Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili Türkçedir.

Bayrağı, şekli kanununda belirtilen, beyaz ay yıldızlı al bayraktır.

Millî marşı “İstiklal Marşı”dır.

Başkenti Ankara’dır.

IV. Değiştirilemeyecek hükümler

MADDE 4. – Anayasanın 1 inci maddesindeki Devletin şeklinin Cumhuriyet olduğu hakkındaki hüküm ile, 2 nci maddesindeki Cumhuriyetin nitelikleri ve 3 üncü maddesi hükümleri değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif edilemez. ( www.tbmm.gov.tr)

Anayasamızın yukarıdaki maddelerini okuduktan sonra, izlenen politikalar bir bir gözümün önüne geliyor ve sadece düşünüyorum. Tekrar hatırlatmakta yarar gördüm.