- Kategori
- Gündelik Yaşam
Bir genç kızın Cemre'yle imtihanı
Esma Anne koş, Cemre düşüyor!
'Esma Anne koş, Cemre düşüyor!' dedi. Camın önüne koştum ama yere düşen kimseyi görmedim.
-Ne Cemre'si!... diye çemkirdim,
'Valla bak gördüm, beyaz beyaz yere düştü' dedi. Emel Ablası söylemişmiş, Cemre düşecekmiş.
- O iş öyle değil bi'kere... dedim. Cemre denilen şey yukardan aşağı düşmez! ( Çok biliyorum ya...) Düşen o beyazlar, hadsiz açan çiçekler... dedim.
Hay demez olaydım...
'O ne biçim tabir öyle. Yukarıdan aşağı düşmüyorsa niye Cemre düşüyor diyoruz ki. Aşağıdan yukarı düşecek hali yok. Hem zaten fizik kurallarına da aykırı...' dedi.
Fizik kurallarını yeniden gözden geçirirken hızımı alamadım ve yıldırımın da havadan toprağa düşmediğini söyledim,
hayalleri yıkıldı....
Öğleden sonraydı sanırım. Haberleri okurken gözüme ilişti. İstanbul'a kar yağmış. Yağış yüksek kesimlerde etkisini daha fazla göstermiş.
Fundamla'm; Canım benim, canım benim. Seni ben pek çok, pek çok severim...
Okuldayken de Fizik dersini hiç sevmezdim. Haksız da değilmişim hani...
Beni affet Fundamla...
- Toplam blog
- : 1929
- : 661
- Kayıt tarihi
- : 11.11.06
Hayatı ciddiye almam, emeği çok ciddiye alırım. Dünyanın en vazgeçilmez üçlüsü; çocuklar, çiçek..