Bir şeyin zamanı ne zamandır?

İnsanoğlunun hep şikâyetidir; Zamansızlık. Bir şeyi yapamamaktan, dinlenememekten, tatile çıkamamaktan kısaca her şeyden zaman nedeniyle sitem etmektedir. Gerçekten zaman mı yetmiyor, yoksa üşengeçlik mi, hazır olmamak mı, plansızlık mı, isteksizlik mi yoksa gerçekten zamanı mı gelmedi?

“Ahh şu gençliğim olsaydı, senin yaşta olsaydım, şimdiki aklım olsaydı, ah şimdi bana verecekler ki vs.” cümleleri duymayanınız yoktur. Hep şaşırıyorsunuz değil mi bu lafları duyarken. Bir yandan da “Acaba ben de mi geç kalmış olacağım?” diye sıkıntıya düşüyorsunuz.

Küreselleşen dünya, aşırı rekabetçilik, ekonomik kriz, stres vs. insanı özünden uzaklaştırdığı otoritersizlik, işsiz kalma korkusu, sevgilinin terk etme korkusu, sorumsuzluk, başaramama kısaca güvensizlik insanı her türlü şüphe ve endişeye ve üretmemeye götüren adımlardır.

Uzun uzun yazacaktım ama benden önce binlerce yazı yazılmış, ya okunmuş ya da okunmamış. Sonuç hep bahane, zamansızlık. Bazen açıklama yapmak yerine örnekleme yapmak gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle aşağıdaki hikâyeleri ve sözlerimi sıralayarak zamansızlığın ne olduğunu ve yorumları siz okurlara bırakıyorum.

Ahaliden biri fıçı içinde sefil bir hayat yaşayan ünlü filozof Diyojen’e sorar. “ Üstat, ne zaman yemek yemek lazım?” Diyojen şu cevabı verir: “Durumun iyi ve zenginsen her zaman ve canının istediği zaman, yok eğer fakir isen; bulduğun zaman ye!”

Diyojen’e okumuş biri sorar. “ Ne zaman evlenmek lazım?” Diyojen’in cevabı; “Eğer genç isen evlenmek için erken ve zamanı gelmemiştir, yok eğer ihtiyarlamışsan çoktan evlenme zamanın geçmiştir.”

Her şey zamanında güzeldir. Bunun için zamandan yana şikayetçi olmayın!

“Yeterli olgunluğa erişen meyvesini hiç bir ağaç dalında tutamaz, yere düşürür.” (A.D)
http://www.ayhandemiral.com/